Ziemia Coatsów

Ziemia Coatsów

Coats Land
Tierra de Coats

Ziemia Coatsów na mapie Brytyjskiego Terytorium Antarktycznego
Terytorium	Antarktyda
Miejscowości	brak stacje polarne: argentyńska Belgrano II brytyjska Halley
Wydarzenia historyczne	Odkrycia i badania Antarktyki
Położenie na mapie Antarktyki Ziemia Coatsów
77°00′S 27°30′W/-77,000000 -27,500000
Multimedia w Wikimedia Commons

Ziemia Coatsów^[1] (ang. Coats Land, hiszp. Tierra de Coats^[1]) – region w Antarktydzie Wschodniej nad południowo-wschodnim brzegiem Morza Weddella, między Ziemią Królowej Maud na wschodzie a Lodowcem Szelfowym Filchnera na południowym zachodzie.

Znajdują się tu dwie stacje badawcze – argentyńska Belgrano II i brytyjska Halley.

Roszczenia terytorialne wobec wschodniej części Ziemi Coatsów wysuwa Norwegia, zachodniej Argentyna a wobec środkowej Wielka Brytania.

Ziemia Coatsów została nazwana na cześć braci Jamesa Coatsa (1841–1912) i Andrew Coatsa (1862–1930), których przedsiębiorstwa wsparły finansowo Szkocką Narodową Wyprawę Antarktyczną (ang. Scottish National Antarctic Expedition, SNAE) w latach 1902–1904^[2] [3] .

Region w Antarktydzie Wschodniej nad południowo-wschodnim brzegiem Morza Weddella, między Ziemią Królowej Maud na wschodzie a Lodowcem Szelfowym Filchnera na południowym zachodzie^[4] . Rozciąga się przez około 500 km^[4]  z północnego wschodu na południowy zachód między 20°00'W a 36°00'W^[5] .

Obejmuje wybrzeża — Leopolda i Cairda^[4] . Główne wzniesienia to Theron Mountains, Góry Shackletona i Whichaway Nunataks^[6].

Na Ziemi Coatsów znajdują się argentyńska stacja badawcza Belgrano II i brytyjska Halley^[6].

Północno-wschodnia część Ziemi Coatsów została odkryta przez Williama Speirsa Bruce’a (1867–1921), kierownika Szkockiej Narodowej Wyprawy Antarktycznej (ang. Scottish National Antarctic Expedition, SNAE) w latach 1902–1904^[5] . 3 marca 1904 roku Bruce dostrzegł ze statku ląd, który nazwał Ziemią Coatsów^[2] . W latach 1911–1912 Druga Niemiecka Wyprawa Antarktyczna (niem. Zweite Deutsche Antarktisexpedition) odkryła dalsze tereny Ziemi Coatsów na zachodzie^[2] . W grudniu 1914 roku i w styczniu roku 1915 Ernest Shackleton (1874–1922) odkrył tereny na południu^[5] .

W 1957 roku Trans-Antarktyczna Ekspedycja Wspólnoty Narodów (ang. Commonwealth Trans-Antarctic Expedition) przeprowadziła badania w regionie Theron Mountains, Góry Shackletona i Whichaway Nunataks^[6].

Roszczenia do wschodniej części Ziemi Coatsów wysuwa Norwegia, do zachodniej Argentyna a do środkowej Wielka Brytania^[4] . Wraz z podpisaniem Układu Antarktycznego, roszczenia te zostały „zamrożone”^[7][a]

• Roszczenia terytorialne na Antarktydzie

• Antarktyka. „Nazewnictwo geograficzne Świata”. 8, 2006. Główny Urząd Geodezji i Kartografii. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej (KSNG). [dostęp 2022-01-26]. 
• Boczek, Boleslaw Adam: International Law: A Dictionary. Scarecrow Press, 2005. ISBN 978-0-8108-5078-1. [dostęp 2022-01-27]. (ang.).
• Clarkson, Peter: Antarctic: Definitions and Bounderies. W: Riffenburgh, Beau: Encyclopedia of the Antarctic. Taylor & Francis, 2007. ISBN 978-0-415-97024-2. [dostęp 2022-01-26]. (ang.).
• Everett-Heath, John: The Concise Dictionary of World Place Names. Oxford University Press, 2017. ISBN 978-0-19-255646-2. [dostęp 2022-01-27]. (ang.).
• Gazetteer of the British Antarctic Territory: Coats Land. [dostęp 2022-01-26]. (ang.).
• Coats Land, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-01-26]  (ang.).
• United States Gazetteer: Coats Land. [dostęp 2022-01-26]. (ang.).