W 1905 wziął udział w strajku dzieci, skierowanym przeciwko wprowadzeniu języka niemieckiego na lekcjach religii w szkole w Szadłowicach. Od 1908 uczęszczał do Gimnazjum im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu. Po maturze, w 1917 wstąpił do Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu. Ze względu na I wojnę światową studia kontynuował w Münster i Fuldzie, a po jej zakończeniu w Gnieźnie i Poznaniu.
W Niemczech po raz pierwszy zetknął się z problemem polskiej emigracji, a w sposób szczególny z problemami robotników sezonowych z zaboru rosyjskiego. Postanowił, że kiedy będzie kapłanem, poświęci swój wolny czas rodakom na obcej ziemi.
19 lutego 1921 w katedrze gnieźnieńskiej, z rąk biskupa Wilhelma Kloske przyjął święcenia kapłańskie. Po święceniach był wikariuszem w poznańskim kościele farnym, a później prefektem w Państwowym Seminarium Nauczycielskim w Poznaniu. W tym czasie był również współredaktorem miesięcznika „Biblioteka Kaznodziejska” oraz „Wiadomości dla Duchowieństwa”.
Życie zakonne
W 1929 z ramienia prymasa Polski, kard. Augusta Hlonda, odbył podróż do Brazylii, Urugwaju i Argentyny, w celu poznania warunków życia polskich emigrantów.
W 1932 kard. Hlond powierzył ks. Posadzemu zorganizowanie nowego, męskiego zgromadzenia zakonnego – Towarzystwa Chrystusowego dla Wychodźców (obecnie Zgromadzenie to nosi nazwę: Towarzystwo Chrystusowe dla Polonii Zagranicznej). W ten sposób ks. Ignacy Posadzy stał się pierwszym nowicjuszem tegoż Zgromadzenia, a po złożeniu ślubów zakonnych w 1933 został mianowany przełożonym generalnym. Urząd ten pełnił do 1968.
Ks. Ignacy Posadzy zmarł 17 stycznia 1984 w Puszczykowie pod Poznaniem. Został pochowany na poznańskim cmentarzu na Miłostowie, w kwaterze chrystusowców. W roku 2007 została przeprowadzona ekshumacja i doczesne szczątki o. Ignacego zostały przeniesione do kaplicy Domu Głównego w Poznaniu.
Sesja podczas której przesłuchano ostatniego świadka
6 maja 2009
Zakończenie diecezjalnego etapu procesu beatyfikacyjnego[6]
19 czerwca 2009
Złożenie dokumentacji w Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych w Rzymie
1 lipca 2009
Zatwierdzenie postulatora rzymskiego (ks. Tomasza Porzyckiego SChr) przez Kongregację Spraw Kanonizacyjnych
22 sierpnia 2009
Nominacja ks. Bogusława Kozioła SChr na wicepostulatora w procesie
3 września 2009
Dekret Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, zezwalający na otwarcie procesu na etapie rzymskim
23 listopada 2009
Otwarcie akt procesowych w Rzymie i skierowanie ich do formalnego sprawdzenia, w celu wydania dekretu "de validitate"
7 lipca 2011
Dekret Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych o ważności akt procesu diecezjalnego[2]
1 października 2014
Rezygnacja ks. Tomasza Porzyckiego SChr z funkcji postulatora
10 kwietnia 2015
Dekret nominacyjny przełożonego generalnego ks. Ryszarda Głowackiego SChr dla ks. Bogusawa Kozioła SChr, mianujący go na postulatora w procesie na etapie rzymskim
29 maja 2015
Zatwierdzenie ks. Bogusława Kozioła SChr przez Kongregację Spraw Kanonizacyjnych postulatorem rzymskim
Maria Paradowska: Wszystko dla Boga i Polonii. Życie i dzieło ks. Ignacego Posadzego. Poznań: 1998. Brak numerów stron w książce
B. Kozioł: Wszystko dla Boga, wszystko dla dusz... Duchowość Towarzystwa Chrystusowego według o. Ignacego Posadzego. Poznań: Hlondianum 2008.
Konferencje Czcigodnego Sługi Bożego:
Ignacy Posadzy: Dzieła. O Kapłaństwie, Eucharystii i Kościele. red. B. Kozioł. T. I. Poznań: Hlondianum, 2006. Brak numerów stron w książce
Ignacy Posadzy: Dzieła. O życiu zakonnym, Towarzystwie Chrystusowym, Założycielu kard. Hlondzie, wychodźstwie. red. B. Kozioł. T. II. Poznań: Hlondianum, 2009. Brak numerów stron w książce
Ignacy Posadzy: Dzieła. O Bogu Trójjedynym, Matce Bożej i świętych, życiu duchowym i eschatologii. red. B. Kozioł. T. III. Poznań: Hlondianum, 2011. Brak numerów stron w książce
Ignacy Posadzy: Dzieła. O wychowaniu i formacji. red. B. Kozioł. T. IV. Poznań: Hlondianum, 2014.
