Lech Szyszko

Lech Szyszko
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	29 marca 1934 ; Wilno
Data i miejsce śmierci	9 czerwca 2005 ; Warszawa
	prof. dr. hab nauk ekonomicznych
Alma Mater	Szkoła Główna Planowania i Statystyki (dziś Szkoła Główna Handlowa)
Doktorat	1963 – nauki ekonomiczne ; Szkoła Główna Planowania i Statystyki (dziś Szkoła Główna Handlowa)
Habilitacja	1987 – nauki ekonomiczne ; Szkoła Główna Planowania i Statystyki (dziś Szkoła Główna Handlowa)
Profesura	1990
	Odznaczenia
	;

Lech Julian Szyszko (ur. 29 marca 1934 w Wilnie, zm. 9 czerwca 2005 w Warszawie^[1]) – polski ekonomista, nauczyciel akademicki, profesor zwyczajny.

Życiorys

Od 1936 wraz z rodzicami mieszkał w Koninie, skąd w grudniu 1939 został wysiedlony przez Niemców do Tarnowa. Tam ukończył szkołę powszechną oraz Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcące im. A. Mickiewicza. W 1951 rozpoczął studia na Wydziale Planowania Finansowego w Szkole Głównej Planowania i Statystyki, które ukończył w 1956, uzyskując tytuł magistra ekonomii. W 1963 obronił pracę doktorską. Kolejne etapy rozwoju naukowego to uzyskanie stopnia doktora habilitowanego w 1987, a następnie tytułu profesora nauk ekonomicznych w 1990.

Od początku pracy naukowej głównym przedmiotem zainteresowań były problemy teorii i praktyki funkcjonowania mechanizmu finansowego w gospodarce narodowej. Od początku okresu transformacji w polskiej gospodarce głównym nurtem jego rozważań naukowych były finansowe narzędzia sterowania procesami gospodarczymi, ocena i postulaty w sprawie prowadzonej w Polsce polityki fiskalnej i monetarnej, tworzenia i rozwoju rynku finansowego, głównie rynku papierów wartościowych. Profesor Szyszko był bardzo lubianym nauczycielem. Miał wiele osiągnięć w zakresie dydaktyki i kształtowania młodej kadry naukowej.

Podczas pracy na uczelni pełnił różne funkcje, m.in. był kierownikiem Studiów Podyplomowych, przez dwie kadencje był prodziekanem Wydziału Finansów i Statystyki SGPiS. Od 1994 do 2004 był kierownikiem Katedry Finansów Przedsiębiorstwa. Cechą charakterystyczną jego pracy zawodowej była dbałość o rodzinną atmosferę wśród kadry.

Przez kilka lat pracował jako ekspert w Centralnym Urzędzie Planowania. W latach 1956–1961 pracował w Departamencie Planowania Narodowego Banku Polskiego, a następnie w centrali PKO jako doradca naczelnego dyrektora oraz w centrali Banku Gospodarki Żywnościowej jako doradca prezesa. Od września 1977 do maja 1978 pełnił funkcję attaché finansowego w polskiej ambasadzie w Hawanie. W czasie pobytu na Kubie prowadził wykłady dla kadry kierowniczej administracji finansowej personelu dydaktycznego uniwersytetów w Hawanie i Oriente.

Dnia 30 listopada 2004 w Szkole Głównej Handlowej odbyła się konferencja honorująca jubileusz 50-lecia pracy naukowo-dydaktycznej prof. Lecha Szyszko i prof. Jana Szczepańskiego, zorganizowana przez współpracowników z Katedry Finansów Przedsiębiorstwa SGH.

Wybrane publikacje

Lech Szyszko: Oddziaływanie banku na gospodarkę przedsiębiorstwa. Warszawa: Instytut Finansów, 1966.
Jan Szczepański, Lech Szyszko: Finanse przedsiębiorstw handlowych. Warszawa: SGPiS, 1971.
Lech Szyszko: Mała Encyklopedia Ekonomiczna, 3 hasła. Warszawa: PWE, 1974.
Jan Szczepański, Lech Szyszko: Finanse budownictwa. Warszawa: PWE, 1977.
Jan Szczepański, Lech Szyszko: System finansowy handlu wewnętrznego. Warszawa: PWE, 1981.
Lech Szyszko: Encyklopedia finansów, 6 haseł. Warszawa: PWE, 1983.
Jan Szczepański, Lech Szyszko: Elementy teorii i polityki finansów przedsiębiorstwa. Warszawa: „Monografie i Opracowania” nr 236, IFGN, SGPiS (rozprawa habilitacyjna), 1987.
Lech Szyszko: Algunas problemas del analisis economico. Habana: Uniwersidad de la Habana, 1987.
Lech Szyszko: Finansowe narzędzia sterowania procesami inwestycyjnymi. Warszawa: PWN, 1990.
Jan Szczepański, Lech Szyszko: Propozycje zmian w polityce podaży pieniądza. Warszawa: IFGN, SGPiS, 1993.
Jan Szczepański, Lech Szyszko: Podstawy finansów przedsiębiorstwa. Warszawa: Wyższa Szkoła Zarządzania i Marketingu, 1995. ISBN 83-86228-21-0.
Jan Szczepański, Lech Szyszko: Propedeutyka finansów przedsiębiorstwa. Warszawa: WSEI, 1999.
Finanse przedsiębiorstwa. Lech Szyszko (red.). Warszawa: PWE, 2000. ISBN 83-208-1283-6.
Finanse przedsiębiorstwa. Lech Szyszko (red.). Warszawa: PWE, wydanie II zmienione i rozszerzone, 2003.
Propedeutyka finansów. Lech Szyszko (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza SGH, 2004. ISBN 83-7378-100-5.

Odznaczenia, nagrody i wyróżnienia

Odznaczenia państwowe i odznaki honorowe

1971 – Złota Odznaka honorowa „Zasłużony dla Warmii i Mazur”
1974 – Złoty Krzyż Zasługi
1975 – Złota Odznaka „Za zasługi dla finansów PRL”
1981 – Medal Pamiątkowy z okazji 75-lecia SGPiS/SGH
1983 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
1985 – Odznaka honorowa „Zasłużony dla bankowości PRL”
1989 – Medal Komisji Edukacji Narodowej

Nagrody i wyróżnienia Ministra (Oświaty i Szkolnictwa Wyższego; Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki; Nauki i Szkolnictwa Wyższego; Edukacji Narodowej) w zakresie osiągnięć naukowych:

1970 – nagroda zespołowa III stopnia
1975 – nagroda zespołowa III stopnia
1978 – nagroda zespołowa III stopnia
1982 – nagroda zespołowa II stopnia
1987 – nagroda zespołowa II stopnia
1991 – nagroda indywidualna I-go stopnia

Rektora SGPiS/SGH

1988 – nagroda zespołowa II stopnia za działalność naukową
1991 – nagroda zespołowa I stopnia za działalność naukową
1994 – nagroda indywidualna II stopnia za działalność dydaktyczną
2001 – nagroda zespołowa I stopnia za osiągnięcia w dziedzinie dydaktycznej za podręcznik Finanse przedsiębiorstwa

Przypisy

↑ Nekrolog. „Gazeta Wyborcza”. nr 136.4849, s. 12, 14 czerwca 2005. ISSN 0860-908X.

Bibliografia

Problemy finansów przedsiębiorstwa w teorii i praktyce. Janina Ickiewicz (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza SGH, 2004. ISBN 83-7378-127-7.
Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. Janusz Kapuścik (red.). Warszawa: Ośrodek Przetwarzania Informacji (OPI), tom. IV: S-Ż (z fotografią), 2002, s. 414. ISBN 83-905295-7-2.

Linki zewnętrzne

Prof. dr hab. Lech Szyszko, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2013-06-07] .

[1] Nekrolog. „Gazeta Wyborcza”. nr 136.4849, s. 12, 14 czerwca 2005. ISSN 0860-908X.

[1]