Lech Sosnowski
Lech Stanisław Sosnowski[1] (ur. 7 grudnia[2] 1927[2][3] w Łasku[3], zm. 23 stycznia 2006[2]) – kupiec, prezes PSS „Społem” Łódź (przez 33 lata)[3], dyrektor (1972[4]–1988[5]) największego domu handlowego „Społem” w Polsce w latach 70. i 80. XX w.[6][4] – Spółdzielczego Domu Handlowego „Central” w Łodzi[6]. ŻyciorysSosnowski ukończył studia magisterskie z ekonomii[7]. Początkowo pracował jako księgowy, a następnie wiceprezes i prezes „Społem” w Łasku. Po przeniesieniu do Łodzi, pełnił funkcję prezesa oddziału PSS „Społem” na Widzewie. Wyniki handlowe prowadzonych przez niego placówek spowodowały, że w 1971 zaproponowano mu kierowanie SDH „Central” w Łodzi[8]. Od 1972, tj. od powstania, SDH „Central”[4], w okresie pełnienia funkcji dyrektora przez Sosnowskiego, pomimo funkcjonowania gospodarki nakazowo-rozdzielczej osiągał znacząco korzystny bilans handlowy[9]. Dom Handlowy „Central”, w okresie pełnienia przez niego funkcji dyrektora, osiągał nawet ponad 3-krotnie większe obroty wobec planowanych[6] oraz 2–3-krotnie wyższe niż w innych domach handlowych[5]. Sukces osiągany przez dom handlowy wynikał m.in. ze ścisłej współpracy z przemysłem – przed uruchomieniem produkcji, w „Centralu” przedstawiano m.in. planowane do wyprodukowania wzory produktów. Klienci sklepu mogli głosować na najbardziej atrakcyjne. Te, które wzbudziły najmniejsze zainteresowanie, nie były produkowane i wystawiane do sprzedaży[6]. Dzięki Sosnowskiemu, sprowadzano do sklepu więcej towaru niż mu przysługiwało według rozdzielnika[10]. Sosnowski Był również jednym z pionierów bezdewizowej międzynarodowej wymiany towarowej[4] – przyczynił się do sprowadzania ze Związku Radzieckiego kolorowych telewizorów i szampana, z NRD – dziecięcych ubrań, proszków do prania[9], zegarków[10], z Węgier – kosmetyków, z Holandii – płytek ceramicznych[9], a także prowadził wymianę handlową z przedsiębiorstwami z Czechosłowacji, RFN, Austrii i Bułgarii[5]. Jego działalność przyczyniła się do tego, że w „Central” posiadał w asortymencie produkty niedostępne lub trudno dostępne w sklepach Polsce[9]. W latach 70. i 80. XX w. SDH „Central” należał do najlepiej zaopatrzonych domów towarowych w Polsce[9]. Kierowany przez Sosnowskiego dom handlowy osiągał największy średni obrót w przeliczeniu na 1m² sklepu, a także w przeliczeniu na jednego zatrudnionego pracownika oraz najmniejszą liczbę pracowników administracji[4]. Sklep zatrudniał ponad tysiąc osób, w tym około 40 pracowników administracji[5] a odwiedzało go nawet 100 tys. klientów dziennie, dokonując około 40 tys. transakcji[11]. Ponadto SDH „Central” był wielokrotnym zdobywcą I miejsca w ogólnopolskim współzawodnictwie supersamów oraz zdobywał przechodni puchar prezesa CZSS „Społem” (1973, 1974, 1975)[8]. Sosnowski był członkiem Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego[7]. Po zakończeniu pełnienia funkcji dyrektora PSS Społem w 1988, podjął się prowadzenia firmy „Romat” w Andrzejowie[3] W 1989 bezskutecznie kandydował w wyborach do Senatu[5][3], zdobywając 33 913 (7,95%) głosów w okręgu wyborczym województwo łódzkie[1]. Życie prywatneBył synem Józefa Sosnowskiego i Feliksy z d. Strzelczyk. Jego żoną była Jadwiga z d. Kamerdyniak[12] (1931–1981[2]) – pracownica NBP[13], z którą miał dwóch synów[3]. Został pochowany na cmentarzu parafii Niepokalanego Poczęcia NMP (kwatera: 18, rząd: 2, grób: 21) w Łasku[2]. Nagrody
Przypisy
Information related to Lech Sosnowski |