|
Maury Wills
Maurice Morning Wills (ur. 2 października 1932, zm. 19 września 2022[1]) – amerykański baseballista, który występował na pozycji łącznika przez 14 sezonów w Major League Baseball. Przebieg karieryWills podpisał kontrakt jako wolny agent w 1951 roku z Brooklyn Dodgers, jednak grał tylko w klubach farmerskich tego zespołu, po czym został oddany do Cincinnati Redlegs[2]. W kwietniu 1959 podpisał kontrakt z Los Angeles Dodgers, w którym zadebiutował 6 czerwca 1959[2][3]. W tym samym roku zagrał we wszystkich meczach World Series, w których Dodgers pokonali Chicago White Sox 4–2[4]. W 1961 po raz pierwszy wystąpił w Meczu Gwiazd i po raz pierwszy otrzymał Złotą Rękawicę[3][5]. 23 września 1962 w meczu przeciwko St. Louis Cardinals na Dodger Stadium pobił rekord Ty Cobba kradnąc bazę po raz 97. w jednym sezonie (ostatecznie w sezonie 1962 zaliczył ich 104)[3][6]. W tym samym sezonie został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem All-Star Game i otrzymał nagrodę MVP National League[7][8]. W 1963 wystąpił ponownie wystąpił we wszystkich meczach World Series, w których Dodgers pokonali New York Yankees 4–0[9]. W sezonie 1965 zwyciężył w World Series po raz trzeci w karierze[10]. W grudniu 1967 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Pittsburgh Pirates, w którym występował przez dwa lata[2][3]. Grał jeszcze w Montreal Expos i ponownie w Los Angeles Dodgers[3]. W późniejszym okresie był między innymi menadżerem Seattle Mariners na początku lat osiemdziesiątych XX wieku[6]. Nagrody i wyróżnienia
Przypisy
Information related to Maury Wills |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.jpg)
