Paul Young
Paul Antony Young[3][5] (ur. 17 stycznia 1956 w Luton[6]) – brytyjski wokalista soulowo-popowy. Wcześniej lider zespołów Kat Kool & Kool Cats, Streetband i Q-Tips[1]. Jego sukces solowy sprawił, że stał się idolem nastolatków lat osiemdziesiątych[7]. Jest znany z przebojowych singli, które dotarły do pierwszej dziesiątki brytyjskiej listy: „Love of the Common People” (1982), „Wherever I Lay My Hat” (1983), „Come Back and Stay” (1983), „Everything Must Change” (1984) i „Every Time You Go Away” (1985)[8][7]. ŻyciorysWydany w 1983 roku, jego debiutancki album No Parlez był pierwszym z trzech brytyjskich albumów numer jeden[9][8]. Podczas Brit Awards 1985 Young otrzymał nagrodę dla najlepszego brytyjskiego wokalisty[9]. W lipcu 1985 roku Young pojawił się na Live Aid na stadionie Wembley w Londynie, wykonując przebój „Do They Know It’s Christmas?” (śpiewając początkowe fragmenty oryginalnego singla) i własne hity – „Come Back and Stay” i „Everytime You Go Away”, z Alison Moyet dołączając do niego na scenie, by wykonać „That's The Way Love Is”. „Every Time You Go Away” osiągnął numer jeden w USA w 1985 roku i zdobył nagrodę dla najlepszego brytyjskiego wideo podczas Brit Awards w 1986 roku[5]. Od połowy lat 90. występował ze swoim zespołem Los Pacaminos[10]. Od końca lat 90. Young wydał bardzo mało nowych materiałów, ale nadal koncertował w różnych częściach świata[10]. W marcu 1983 roku związał się z byłą modelką Stacey Smith, którą poznał na planie teledysku „Come Back and Stay”[11]. Pobrali się 23 listopada 1987[11]. Mieli troje dzieci: dwie córki – Levi (ur. 1987) i Laylę (ur. 1994)[6] oraz syna Grady'ego Cole (ur. 1996)[2]. W 2018 roku, w wieku 52 lat, Stacey Young zmarła z powodu raka mózgu[12]. Dyskografia
Przypisy
Information related to Paul Young |