1 pułk ułanów – od 8 stycznia 1919 wskutek rozkazu szefa Sztabu Generalnego pn. 1 pułk szwoleżerów (lekkokonnych); od grudnia 1919 pn. 1 Pułk Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego.
1 pułk ułanów – powstał w ramach Legionu Puławskiego; potem w składzie I Korpusu Polskiego w Rosji; w związku z kapitulacją Korpusu w 1918 został rozwiązany; pułk odtworzono w listopadzie 1918 w Warszawie, Piotrkowie i Wolbromiu; później pn. 1 pułk Ułanów Krechowieckich.
2 pułk ułanów – powstał w ramach I Korpusu Polskiego w Rosji; później pn. 2 pułk Ułanów Grochowskich.
3 pułk ułanów – powstał w ramach I Korpusu Polskiego w Rosji; 3 lipca 1918 rozformowany; 13 października 1918 płk Stefan Strzemieński w swoim mieszkaniu przy ul. Marszałkowskiej w Warszawie przystąpił do organizacji 3 pułku Ułanów Dzieci Warszawy.
4 pułk ułanów – nie udało się go sformować w ramach I Korpusu Polskiego w Rosji; sformowany w listopadzie 1918 w Warszawie; później pn. 4 pułk Ułanów Zaniemeńskich.
5 pułk ułanów – powstał w 1918 w ramach II Korpusu Polskiego w Rosji; przestał istnieć 12 maja 1918 po bitwie z Niemcami pod Kaniowem; rdzeniem odtworzonego pułku był dywizjon Ułanów Legionowych; później pn. 5 pułk Ułanów Zasławskich.
6 pułk ułanów – powstał w 1918 w ramach II Korpusu Polskiego w Rosji; później 6 pułk ułanów 4 Dywizji Strzelców Pieszych gen. Lucjana Żeligowskiego; pułk ten połączył się z 6 pułkiem ułanów sformowanym w Małopolsce i w ten sposób powstał 6 pułk Ułanów Kaniowskich.
6 pułk ułanów Jazdy Lwowskiej – pułk ten połączył się z 6 pułkiem ułanów Dywizji Żeligowskiego i w ten sposób powstał 6 pułk Ułanów Kaniowskich.
1 pułk ułanów Ziemi Krakowskiej – powstał 1 listopada 1918 z 1 pułku Ułanów Austriackich; od 14 stycznia 1919 pn. 8 pułk ułanów, a od 19 kwietnia 1919 pn. 8 pułk ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego.
1 pułk Ułanów Wileńskich – powstał 27 grudnia 1918; w czerwcu 1919 dywizjon ułanów wileńskich przemianowano na 13 pułk ułanów.
pułk Jazdy Tatarskiej – rozformowany we wrześniu 1920 po wyprawie kijowskiej, po czym wielu jego ułanów trafiło do 13 pułku Ułanów Wileńskich.
1 pułk ułanów Dywizji Żeligowskiego – 1 pułk ułanów 4 Dywizji Strzelców Pieszych gen. Lucjana Żeligowskiego; sformowany w sierpniu 1918; od grudnia 1919 pn. 14 pułk Ułanów Jazłowieckiech.
1 pułk Ułanów Wielkopolskich – po włączeniu wojsk wielkopolskich w skład Armii Polskiej otrzymał on nazwę 15 pułk Ułanów.
2 pułk Ułanów Wielkopolskich – po włączeniu wojsk wielkopolskich w skład Armii Polskiej otrzymał on nazwę 16 pułk Ułanów.
3 pułk Ułanów Wielkopolskich – po włączeniu wojsk wielkopolskich w skład Armii Polskiej otrzymał on nazwę 17 pułk Ułanów.
108 pułk ułanów – sformowany z dwóch szwadronów 3. Pułku Strzelców Konnych, szwadronu 8 pułku ułanów im. Księcia Józefa Poniatowskiego i szwadronu 6. Pułku Ułanów Kaniowskich; 15 stycznia1921 rozkazem Ministerstwa Spraw Wojskowych przemianowany na 20 pułk ułanów; Dziennikiem Rozkazów Nr 22/27 pułk otrzymał nazwę 20 pułk ułanów Imienia Króla Jana III Sobieskiego.
11 pułk konnych Strzelców Granicznych – w marcu 1921 dowódca pułku wystąpił do MSWojsk. o zatwierdzenie nazwy 21 pułk Ułanów Nadwiślańskich; nazwa nie została oficjalnie zatwierdzona, mimo to zaczęto ją powszechnie używać.
203 pułk ułanów (ochotniczy) – w połowie 1921, zatwierdzony jako jednostka stanu pokojowego, otrzymał nazwę 27 pułk ułanów.
4 pułk szwoleżerów – sformowany w 1919 na terenie Francji w ramach Armii Hallera; pułk w maju 1919 powrócił wraz z tą armią do Polski i został wcielony do WP; 1 września1919 otrzymał nazwę I dywizjonu 1 pułku Dragonów Kresowych, a następnie 1 października1920III dywizjonu strzelców konnych; dopiero od maja 1921 pn. 1 pułku strzelców konnych.
I dywizjon 1 pułku szwoleżerów – sformowany w 1918 na terenie Francji w ramach Armii Hallera; 26 kwietnia 1919 przetransportowany do Chełma; w październiku 1920 dywizjon otrzymał nazwę 2 pułk strzelców konnych i trafił do garnizonu w Hrubieszowie.
3 pułk Dragonów – rozkaz o sformowaniu tego pułku Ministerstwo Spraw Wojskowych wydało 17 czerwca 1919; we wrześniu 1919 pułk przemianowano na 3 pułk strzelców konnych, a 6 października1920 na 5 pułk strzelców konnych.
1 Pułk Szwoleżerów – sformowany w końcu 1917 z oddziałów sformowanych we Francji i we Włoszech; po przybyciu do Polski w maju 1919 przemianowany na 4 pułk dragonów a później na 4 pułk strzelców konnych; w październiku 1920 pułk przeformowano i z części jego szwadronów8 września1921 powstał 6 pułk strzelców konnych.
1 szwadron – sformowany w Lamandria di Chiavasso, niedaleko Turynu, we Włoszech; 29 kwietnia 1919 dotarł do Leszna; wszedł do akcji bojowej jako jednostka kawalerii 11. DP. w walkach w okolicach Lwowa; następnie jako II dywizjon pułku szwoleżerów, a później II dywizjon 4 pułku ułanów, przeniesiony został na granicę Śląska i Zagłębia; rozkazem MSWojsk. z 27 października 1921, dywizjon przekształcony został w pułk i otrzymał nazwę 10 pułk strzelców konnych.