Quinton Jackson
Quinton Ramone „Rampage” Jackson (ur. 20 czerwca 1978 w Memphis) – amerykański zawodnik mieszanych sztuk walki, wrestler i aktor[1]. Finalista PRIDE Middleweight Grand Prix 2003 oraz mistrz UFC wagi półciężkiej z 2007. Kariera sportowaPoczątkiSporty walki Jackson rozpoczął trenować w szkole średniej. Startował w zawodach zapaśniczych. Mieszane sztuki walkiKarierę w MMA rozpoczął w 1999 roku w wieku 21 lat. Walczył na lokalnych galach m.in. King of the Cage, Gladiator Challenge oraz Dangerzone notując bilans do 2001 roku 10 zwycięstw i tylko jednej porażki PRIDE FCSiła i umiejętności zapaśnicze umożliwiają mu stosowanie efektownych rzutów przeciwnikami, które stały się jego znakiem rozpoznawczym. Dzięki odniesionym wcześniej zwycięstwom w 2001 roku został zaproszony do PRIDE FC. W debiucie zmierzył się z gwiazdą japońskiego MMA Kazushim Sakurabą z którym przegrał przez duszenie. Kolejną szanse walki w PRIDE otrzymał jeszcze w tym samym roku 3 listopada. Na gali PRIDE 17 szybko znokautował zawodnika gospodarzy Yuki Ishikawa na początku 1. rundy. W latach 2002–2003 rywalizował z czołowymi zawodnikami świata, m.in. z Ihorem Wowczanczynem i Kevinem Randlemanem z którymi wygrał. Po znakomitych występach, dostał możliwość wzięcia udziału w turnieju PRIDE Middleweight Grand Prix 2003, gdzie dotarł do finału ulegając w nim Brazylijczykowi Wanderleiowi Silvie. W drodze do finału pokonał byłego mistrza UFC Murilo Bustamante i przyszłego Chucka Liddella. W kolejnych latach nokautował m.in. Ricardo Aronę efektownym wyniesieniem i rozbiciem (tzw. „slamem”) który przeszedł do historii mieszanych sztuk walki jako jeden z najbardziej widowiskowych nokautów wszech czasów oraz ponownie uległ Silvie, tym razem w pojedynku o pas mistrzowski PRIDE w wadze średniej. W 2006 postanowił zerwać kontrakt z japońską organizacją i związać się z szybko rozwijającą się World Fighting Alliance. Stoczył dla niej jeden pojedynek pokonując medalistę igrzysk olimpijskich w zapasach Matta Lindlanda po czym organizacja została kupiona przez Zuffa (właściciela UFC) wraz z kontraktami zawodników w tym Jacksona. UFCW lutym 2007 roku przeniósł się do UFC. Już w drugiej walce w tej organizacji, w maju 2007 roku, zmierzył się z mistrzem wagi półciężkiej Chuckiem Liddellem. Znokautował go, odbierając mu tytuł. Trzy miesiące później stanął do walki z Danem Hendersonem, posiadaczem pasa mistrzowskiego wagi średniej PRIDE. Jackson, po pięciu zaciętych rundach, zwyciężył przez jednogłośną decyzję sędziów tym samym broniąc tytuł i jednocześnie stając się pierwszym posiadaczem zunifikowanego pasa mistrzowskiego PRIDE i UFC. 5 lipca 2008 roku na gali UFC 86 Jackson uległ Forrestowi Griffinowi przez decyzję sędziowską i stracił na jego rzecz mistrzostwo UFC w wadze półciężkiej. 25 lutego 2010 roku ogłosił, że po wygaśnięciu kontraktu zakończy karierę w UFC. Oświadczył, że popadł w konflikt z władzami organizacji i chce odejść od czynnego uprawiania sportu. Zamierza całkowicie oddać się swojej pasji – aktorstwu[2]. Powrócił jednak do octagonu w maju, gdy na gali UFC 114 stoczył przegrany pojedynek z Rashadem Evansem. Po zwycięstwach nad Lyoto Machidą i Mattem Hamillem oraz w obliczu kontuzji Evansa, został wyznaczony do walki o mistrzostwo UFC. We wrześniu, na gali UFC 135, przegrał przez duszenie zza pleców w 4. rundzie z broniącym tytułu Jonem Jonsem[3]. Po porażce z Jonesem przegrywał dwukrotnie, z Ryanem Baderem oraz Gloverem Teixeirą tym samym wypełniając swój kontrakt który nie został przedłużony. Bellator MMA4 czerwca 2013 podpisał kontrakt z głównym rywalem UFC, Bellator MMA[4]. W debiucie w nowej organizacji znokautował Joeya Beltrana. 17 maja 2014 roku wygrał turniej wagi półciężkiej pokonując w finale Muhammeda Lawala i otrzymując prawo do walki o pas mistrzowski. Powrót do UFC20 grudnia 2014 podczas gali UFC Fight Night – Machida vs Dollaway ogłoszono powrót Jacksona do UFC. Prezydent Bellatora Scott Coker poinformował w mediach iż Jackson nadal jest pod kontraktem z Bellatorem i jeśli nie dostosuje się do warunków umowy, zostanie pozwany do sądu[5]. Na 18 dni przed planowaną walką w UFC, Jackson oficjalnie został zdjęty z rozpiski z powodu przegranej sprawy sądowej z Bellatorem, lecz 21 kwietnia (cztery dni przed galą) Sąd Najwyższy stanu New Jersey po apelacji uchylił zakaz Jacksonowi który pozwolił mu się legalnie związać nową umową z UFC. Ostatecznie 25 kwietnia 2015 stoczył wygrany pojedynek z Brazylijczykiem Fábio Maldonado[6] Po kolejnych zawirowaniach kontraktowych, w lutym 2016, ponownie wrócił do Bellatora[7], tocząc 24 czerwca zwycięski pojedynek z Japończykiem Satoshim Ishii na gali Bellator Dynamite 2. Total Nonstop Action (wrestling)Między walkami w Bellatorze, okazyjnie występował na galach pro-wrestlingu federacji Total Nonstop Action (TNA) razem z innymi zawodnikami Bellatora – Lawalem i Tito Ortizem. Osiągnięcia i wyróżnienia
Lista walk
Kariera telewizyjnaW 2009 r. Jackson zdecydował się zostać trenerem jednej z drużyn w reality-show „The Ultimate Fighter 7”. Drugim trenerem został Forrest Griffin. Kariera aktorska[1]
Przypisy
Linki zewnętrzne |