Szlak Saara-Śląsk

Szlak Saara – Śląsk (niem. Saar-Schlesien Weg), długodystansowy szlak turystyczny wytyczony w latach 30. XX w. łączący Zagłębie Saary z Górnym Śląskiem.

W 1933 r. Związek Rzeszy Niemieckich Towarzystw Górskich i Wędrownych skupiający większość działających wówczas w Niemczech organizacji turystycznych zaproponował wytyczenie szlaku turystycznego łączącego zachodnie i wschodnie Niemcy. Początek i koniec szlaku wybrano nieprzypadkowo. Chodziło o połączenie dwóch niemieckich prowincji, do których po I wojnie światowej roszczenia terytorialne wysuwali sąsiedzi: Francja i Polska. Polityczny kontekst szlaku wzmacniało umieszczenie punktu końcowego na Górze Świętej Anny miejscu polsko-niemieckich walk podczas III powstania śląskiego. Szlak był oznaczony niebieskim krzyżem świętego Andrzeja na białym tle. Znakowaniem zajmowały się niemieckie towarzystwa górskie. Odcinki na Śląsku powstały w latach 1935–1937. Po II wojnie światowej szlak przestał istnieć. W 1954 r. Związek Rzeszy Niemieckich Towarzystw Górskich i Wędrownych postanowił go odnowić na terenie RFN w jego ówczesnych granicach. Na tym terenie istnieje on do dziś.

Towarzystwo Karkonoskie: Wilka – Zawidów – Miedziane – Grabiszyce – Leśna – Kolonia Świecie – Wolimierz – Pobiedna – Czerniawa-Zdrój – Smrek – Stóg Izerski – Hala Izerska – Wysoki Kamień – Szklarska Poręba Górna – Wodospad Kamieńczyka – Szrenica – główny grzbiet Karkonoszy – Przełęcz Okraj – Jarkowice – Bukówka – Lubawka – Ulanowice (Lubawka) – Chełmsko Śląskie – Mieroszów.

Wałbrzyska Federacja Górska: Mieroszów – Jatki – Sokołowsko – schronisko Andrzejówka – Rybnica Leśna – Przełęcz pod Borową – Jedlina-Zdrój – Niedźwiedzica – Zagórze Śląskie

Świdnickie Towarzystwo Górskie: Zagórze Śląskie – Zamek Grodno – zapora w Lubachowie – Glinno – Przełęcz Walimska

Federacja Towarzystw Górskich przy Sowie: Przełęcz Walimska – Wielka Sowa – grzbiet Gór Sowich – Srebrna Góra

Kłodzkie Towarzystwo Górskie: Srebrna Góra – Czeski Las – Nowa Wieś Kłodzka – Dębówka – Słupiec – Góra Wszystkich Świętych – Góra Świętej Anny – Sarny – Radków – Szczeliniec Wielki – Karłów – Błędne Skały – Leśna – Zamek Homole – Kozia Hala – Orlica – Zieleniec – Lasówka – Spalona – Przełęcz nad Porębą – Jedlnik – Długopole-Zdrój – Wilkanów – Maria Śnieżna – Międzygórze – Śnieżnik – Bolesławów – Goszów – Lądek-Zdrój – Borówkowa.

Śląskie Sudeckie Towarzystwo Górskie: Borówkowa – Jawornik Wielki – Złoty Jar – Złoty Stok – Paczków – Jasienica Dolna – Jezioro Otmuchowskie – Otmuchów – Wójcice – Głębinów – Nysa – Biała Nyska – Morów – Kamienna Góra – Biskupów – Głuchołazy – Góra Parkowa – Konradów – Jarnołtówek – Pokrzywna – Biskupia Kopa – Dębowiec – Prudnik.

W Prudniku następowała przerwa w szlaku aż do Kędzierzyna. Ostatni odcinek miał przebieg: Kędzierzyn – Łąki Kozielskie – Leśnica – Góra Świętej Anny.

Oprócz głównego szlaku wyznaczono także szlaki dojściowe oznaczone czerwonym krzyżem św. Andrzeja:

• 1. Szczawno-Zdrój – Chełmiec – Boguszów – Kuźnice Świdnickie – Rybnica Leśna – schronisko Andrzejówka,
• 2. Ślęża – Zagórze Śląskie
• 3. Broumov – Mieroszów. Ten odcinek powstał w 1939 r. po przyłączeniu czeskich Sudetów do Niemiec.

• Jacek Potocki, Rozwój zagospodarowania turystycznego Sudetów od połowy XIX wieku do II wojny światowej, Jelenia Góra 2004, s. 101-102. ISBN 83-88049-80-1
• MarcinM. Dziedzic MarcinM., Morawsko-Śląskie Sudeckie Towarzystwo Górskie 1881–1945, Wrocław: Wrocławskie Towarzystwo Naukowe. Wydawnictwo, 2006, s. 153-154, ISBN 83-7374-041-4, ISBN 978-83-7374-041-9, OCLC 76339523 .