Włodzimierz Czarzasty
Włodzimierz Czarzasty (ur. 3 maja 1960 w Warszawie[2][3]) – polski przedsiębiorca i polityk, członek Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (1999–2005), przewodniczący zarządu Stowarzyszenia „Ordynacka” (2006–2017), przewodniczący Sojuszu Lewicy Demokratycznej (2016–2021), współprzewodniczący Nowej Lewicy (od 2021), poseł na Sejm IX i X kadencji (od 2019), wicemarszałek Sejmu IX i X kadencji (od 2019). ŻyciorysAbsolwent stosunków międzynarodowych na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego (1988)[4]. W latach 80. był działaczem studenckim, pełnił funkcję przewodniczącego Rady Uczelnianej Zrzeszenia Studentów Polskich UW, wiceprzewodniczącego Rady Okręgowej ZSP w Warszawie oraz wiceprzewodniczącego ZSP. Należał do Socjalistycznego Związku Studentów Polskich[5]. W latach 1983–1990 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[6], a następnie Ruchu Obywatelskiego Akcja Demokratyczna[7]. W wyborach parlamentarnych w 1997 bez powodzenia kandydował z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej do Sejmu[8]. Został jednym z liderów Stowarzyszenia „Ordynacka”, w 2006 wybrany na przewodniczącego tej organizacji[9]. Pełnił tę funkcję do kwietnia 2017[10]. Został również członkiem Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków[6]. Zawodowo związany z branżą wydawniczą jako członek władz spółek prawa handlowego[2]. W latach 1988–1990 był dyrektorem Akademickiego Biura Kultury i Sztuki Alma-Art. W latach 1990–2000 był współwłaścicielem (wraz z żoną) i prezesem zarządu oficyny wydawniczej Muza[6]. Był także członkiem rady nadzorczej spółki producentów Euromedia. Zasiadał w radzie nadzorczej Polskiego Radia, w 1998 z tej funkcji odwołał go minister skarbu państwa Emil Wąsacz (decyzję tę w 2002 zakwestionował Sąd Okręgowy w Warszawie)[11]. W maju 1999 prezydent RP Aleksander Kwaśniewski powołał go w skład Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. Od marca 2000 do sierpnia 2004 zajmował stanowisko sekretarza KRRiT. Ustąpił w styczniu 2005 na kilka miesięcy przed upływem sześcioletniej kadencji[12]. W latach 2006–2011 był współwłaścicielem wydawnictwa Wilga[6]. Jego nazwisko pojawiło się w trakcie tzw. afery Rywina, był wskazywany jako osoba mająca istotny wpływ na media publiczne i koncepcje prywatyzacyjne. Przyjęty przez Sejm raport sejmowej komisji śledczej (autorstwa Zbigniewa Ziobry z PiS) stwierdzał, że złożenie w lipcu 2002 przez Lwa Rywina propozycji korupcyjnej przedstawicielom Agory miało pozostawać – jak wskazano w tym dokumencie – w ścisłym związku z zachowaniem osób z tzw. grupy trzymającej władzę, w skład której wchodzili Robert Kwiatkowski, Aleksandra Jakubowska, Włodzimierz Czarzasty, Lech Nikolski oraz Leszek Miller[13]. Włodzimierzowi Czarzastemu w związku z tą sprawą nie zostały nigdy przedstawione żadne prokuratorskie zarzuty. Został członkiem SLD; w 2012 stanął na czele mazowieckich struktur partii (wygrywając wybory na to stanowisko z Katarzyną Piekarską większością 111 do 106 głosów)[14]. Pełnił tę funkcję do 2016. W wyborach parlamentarnych w 2015 kandydował do Sejmu jako lider płockiej listy wyborczej Zjednoczonej Lewicy, jednak sama koalicja nie przekroczyła wówczas 8% progu wyborczego[15]. Następnie wystartował w wyborach na przewodniczącego SLD. W I turze głosowania wśród członków partii zajął pierwsze miejsce. W II turze z 23 stycznia 2016, w której wzięli udział delegaci na kongres SLD, pokonał Jerzego Wenderlicha stosunkiem głosów 428 do 305[16]. W wyborach samorządowych w 2018 bezskutecznie kandydował do sejmiku mazowieckiego[17]. Był jednym z liderów Koalicji Europejskiej zawiązanej przez partie opozycyjne przed majowymi wyborami do Parlamentu Europejskiego w 2019[18]. Przed październikowymi wyborami parlamentarnymi w tym samym roku w imieniu SLD zawiązał porozumienie z Robertem Biedroniem (prezesem partii Wiosna) i Adrianem Zandbergiem (jednym z liderów Lewicy Razem)[19], funkcjonujące pod nazwą Lewica. W wyborach tych uzyskał mandat posła na Sejm IX kadencji, otrzymując w okręgu sosnowieckim 31 244 głosy[20]. 12 listopada 2019 został wybrany na wicemarszałka Sejmu IX kadencji[21]. W 2021 kierowany przez niego Sojusz Lewicy Demokratycznej przekształcił się w Nową Lewicę, do której dołączyli działacze rozwiązanej Wiosny. 9 października 2021 Włodzimierz Czarzasty został jednym z dwóch (obok Roberta Biedronia) współprzewodniczących partii[22]. W wyborach w 2023 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję (zdobywając 22 332 głosy)[23]. 13 listopada tegoż roku wybrano go na wicemarszałka Sejmu X kadencji[24]. Wyniki wyborcze
Przypisy
|