Zamek w Rychtach
Zamek w Rychtach – wybudowany w 1507 r.[1] przez Stefana[2] Humięckiego[3]. PołożenieZamek zbudowany na zboczu skalistego wzgórza opadającego ku stawowi[4], który tworzy Żwanczyk[5]. HistoriaW czasach, gdy komendantem był Wołodyjowski obronny zamek oblegany był przez wojska kozackie i tureckie. W 1762 r. Turcy zrabowali zamek a mieszkańców złupili, zabijając przy tym 54 osoby. Od 1672 r., przez ponad dwadzieścia lat, zamek był pod władaniem Turków[6]. W zamkowych podziemiach trzymano konie baszy i wypuszczano je na okoliczne łąki nad rzeką Kizią. Miejsce to nazwano Paszówką[5]. W kolejnych latach zamek był własnością rodziny Humieckich herbu Junosza, która przebudowała zamek, potem do rodziny Trzecieskich a od 1815 r. do Płońskich. Od 1848 r. właścicielem był znany badacz przeszłości Konstanty Podwysocki, po którego śmierci drogą wiana przeszedł do Rożałowskich[5]. PałacW połowie XIX w. Konstanty Podwysocki wybudował dwupiętrowy pałac z wykorzystaniem starych murów zamkowych[3], do którego wejście prowadziło przez bramę w ryzalicie zwieńczonym tympanonem[6]. Dom mieszkalny właściciela, przerobiony z dawnego zamku, bez zmiany pierwotnych jego zarysów, wznosił się na krańcu lasem porosłej skały[5]. Pałac spalony w 1917 r., ruiny po 1945 r. rozebrano[6]. Architektura, wyposażenieObronny zamek był budowlą mała składającą się z prostokąta długiego na 50 a szerokiego na 13 m, otoczonego murem grubym na 1,5 m, po rogach którego znajdowały się cztery dwukondygnacyjne baszty[5]. Przy murze, vis-a-vis bramy głównej, znajdował się budynek mieszkalny[6]. W XIX w. w rogach starego dziedzińca stały relikty dawnej warowni: 4. czworoboczne baszty, kiedyś sprzężone murem i zwieńczone stożkowatym dachem[6]. Pod koniec XIX w. w pałacu znajdowała się cenna biblioteka, licząca 12 000 tomów, oraz inne zbiory naukowe oraz dzieła sztuki, które znalazły się w posiadaniu hr. Działyńskiego[5]. Przypisy
Linki zewnętrzne
|