Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

 

AEG G.I

AEG G.I (K.I)
Niemiecki samolot bombowy AEG K.I
Prototyp AEG K.I
Dane podstawowe
Państwo

 Cesarstwo Niemieckie

Producent

Allgemeine Elektricitäts-Gesellschaft (AEG)

Typ

samolot bombowy

Konstrukcja

dwupłat o konstrukcji drewnianej

Załoga

2–3

Historia
Data oblotu

styczeń 1915

Liczba egz.

2

Dane techniczne
Napęd

2 silniki Mercedes D.I

Moc

74 kW (100 KM)

Wymiary
Rozpiętość

16 m

Długość

8,7 m

Wysokość

3,15 m

Powierzchnia nośna

61

Masa
Własna

1160 kg

Startowa

1610 kg

Osiągi
Prędkość maks.

125 km/h

Prędkość wznoszenia

10–12 min na 800 m

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 ruchome km, małe bomby
Użytkownicy
Cesarstwo Niemieckie

AEG G.I (AEG K.I)niemiecki samolot bombowy w układzie dwupłatu z okresu I wojny światowej, zaprojektowany i zbudowany w wytwórni Allgemeine Elektricitäts-Gesellschaft (AEG) w Berlinie. Powstała w liczbie dwóch prototypów maszyna była pierwszym dwusilnikowym bombowcem skonstruowanym przez AEG, a jej rozwinięciem był produkowany seryjnie AEG G.II.

Historia i użycie

Niemieckie samoloty bombowe AEG G.III i AEG G.I
AEG G.III i AEG G.I

W marcu 1914 roku sztab generalny niemieckiej armii zatwierdził nową klasę samolotu nazwaną Kampfflugzeug (dosłownie samolot bitewny), a w lipcu 1914 roku Inspektion der Fliegertruppen (Idflieg) opublikował specyfikację dla tej klasy w ramach przygotowań do zaplanowanego na wiosnę 1915 roku konkursu[1]. Kampfflugzeug miał być „powietrznym krążownikiem” z trzyosobową załogą, napędzanym silnikami o mocy 200 KM i charakteryzujący się długotrwałością lotu wynoszącą sześć godzin, uzbrojonym w karabiny maszynowe oraz bomby[1].

W odpowiedzi na wymagania konkursowe w wytwórni Allgemeine Elektricitäts-Gesellschaft (AEG) w Berlinie zaprojektowano samolot w układzie dwupłatu o oznaczeniu fabrycznym GZ1, napędzany dwoma silnikami rzędowymi Mercedes D.I o mocy 74 kW (100 KM) każdy, w układzie ciągnącym[1]. Maszyna miała miejsca obok siebie dla dwóch członków załogi, a na usytuowanym z przodu stanowisku zamontowano pojedynczy ruchomy karabin maszynowy, gdyż przeznaczeniem konstrukcji miało być ściganie i niszczenie samolotów przeciwnika[1]. Szkielet kadłuba wykonany był ze spawanych rur stalowych, a z wyjątkiem opancerzonego stanowiska strzelca płatowiec pokryty był płótnem[1].

Pierwszy prototyp o oznaczeniu wojskowym AEG K.I został oblatany w styczniu 1915 roku przez pilota doświadczalnego Willy’ego Kanitza[1]. Pomyślne wyniki przeprowadzonych w okresie od stycznia do lutego prób (m.in. dobre właściwości lotne) skłoniły Idflieg do zamówienia kolejnego prototypu przeznaczonego do testów w warunkach bojowych[1]. Drugi prototyp, oznaczony później AEG G.I (ale zachowujący oznaczenie firmowe GZ1) ukończono w marcu 1915 roku i prawdopodobnie zbudowany został z części komponentów K.I[2]. W porównaniu do pierwszego prototypu dodano trzeciego członka załogi, który obsługiwał drugi ruchomy karabin maszynowy umieszczony na tylnym stanowisku strzeleckim[2].

AEG G.I został 24 kwietnia 1915 roku wysłany z fabryki z przydziałem do 4. Armii, bez przeprowadzenia testów w Adlershof[2]. Nieznane są wyniki przeprowadzonych w warunkach bojowych prób, jednak nie podjęto produkcji seryjnej samolotu[2][a]. Ulepszonym następcą modelu G.I był lekko powiększony i napędzany mocniejszymi silnikami AEG G.II[3][4].

AEG K.I (G.I) był pierwszym dwusilnikowym samolotem bombowym powstałym w wytwórni AEG[1].

Opis konstrukcji i dane techniczne

AEG K.I (G.I) był dwusilnikowym dwupłatowym samolotem bombowym o konstrukcji drewnianej[5]. Długość samolotu wynosiła 8,7 metra, a jego wysokość 3,15 metra[6]. Rozpiętość górnego płata wynosiła 16 metrów, dolnego 15,2 metra, a powierzchnia nośna 61 [6]. Cięciwa obu płatów wynosiła 2,2 metra, a odstęp między nimi miał 2,3 metra[6]. Masa własna wynosiła 1160 kg, zaś masa całkowita (startowa) 1610 kg[6][b]. Podwozie czterokołowe, stałe[5].

Napęd stanowiły dwa chłodzone cieczą 6-cylindrowe silniki rzędowe Mercedes D.I o mocy 74 kW (100 KM) każdy, napędzające śmigła w układzie ciągnącym[6][7]. Prędkość maksymalna samolotu wynosiła 125 km/h[3][6]. Maszyna osiągała wysokość 800 metrów w czasie 10–12 minut[3].

Uzbrojenie stanowiły jeden (K.I) lub dwa (G.I) ruchome karabiny maszynowe oraz małe bomby[8].

Uwagi

  1. Jankiewicz i Malejko 1993 ↓, s. 8 podają, że wyprodukowano 10 egzemplarzy tego modelu.
  2. Gray i Thetford 1970 ↓, s. 241 podają, że masa całkowita wynosiła 1954 kg.

Przypisy

  1. a b c d e f g h Herris 2015 ↓, s. 92.
  2. a b c d Herris 2015 ↓, s. 93.
  3. a b c Gray i Thetford 1970 ↓, s. 241.
  4. Herris 2015 ↓, s. 94.
  5. a b Jankiewicz i Malejko 1993 ↓, s. 8.
  6. a b c d e f Herris 2015 ↓, s. 91.
  7. Taylor 1989 ↓, s. 18.
  8. Herris 2015 ↓, s. 91–93.

Bibliografia

  • Peter Gray, Owen Thetford: German Aircraft of The First World War. Wyd. 2. London: Putnam, 1970. ISBN 0-85177-809-7. (ang.).
  • Jack Herris: A.E.G. Aircraft of WWI. T. 16. Aeronaut Books, 2015, seria: Great War Aviation Centennial Series. ISBN 978-1-935881-28-5. (ang.).
  • Jane’s Encyclopedia of Aviation. Michael J.H. Taylor (red.). London: Studio Editions, 1989. ISBN 1-85170-324-1. (ang.).
  • Zbigniew Jankiewicz, Julian Malejko: Samoloty i śmigłowce wojskowe – litera A. T. 2. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1993. ISBN 83-11-08229-4.

Linki zewnętrzne

Prefix: a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Portal di Ensiklopedia Dunia

Kembali kehalaman sebelumnya