Okręty podwodne typu II
Prototyp typu II
Okręty podwodne typu II (tzw. Einbaum – dłubanka ) – okręty podwodne typu II były pierwszą niemiecką bronią podwodną powstałą po I wojnie światowej . Pierwsze 12 okrętów tej klasy zbudowano do 1935 roku, m.in. w wyizolowanej części stoczni Germania oraz Deutsche Werke AG w Kilonii . Były one wzorowane na „Vesikko ” – okręcie podwodnym skonstruowanym wcześniej dla Finlandii w Ingenieurskantoor voor Scheepsbouw den Haag (I.v.S) i zbudowanych w stoczni Chrichton-Vulcan w Turku (1933). Pierwszy niemiecki U-Boot typu II został skierowany do służby 29 czerwca 1935 roku.
Wybudowanie ich miało być wprawką dla przyszłego rozwoju podwodnej floty III Rzeszy . Z tego też powodu miały wypełniać zadania szkoleniowe oraz jednostek obrony wybrzeża. Okręty tej klasy miały trzy dziobowe wyrzutnie torpedowe ; nie miały początkowo działa pokładowego. W miarę zdobywania doświadczeń wojennych, postanowiono wyposażyć okręt w 20 mm działko przeciwlotnicze. Charakteryzowały się niewielką prędkością w zanurzeniu wynikającą z małej mocy silników elektrycznych , używanych pod wodą zamiast silników Diesla . Relatywnie duża różnica między wypornością nawodną i podwodną powodowała, że okręty zanurzały się powoli. Poważną wadą okrętów był niewielki zasięg oraz ciasnota wnętrza. Ograniczało to działalność jednostek tego typu praktycznie do działań na Morzu Północnym oraz w rejonie wschodniego i zachodniego wybrzeża Anglii . Podczas wojny były również wykorzystywane bojowo podczas inwazji na Norwegię w 1940 roku oraz po przetransportowaniu lądem do Linzu , a dalej spławione Dunajem do Morza Czarnego przeciwko Związkowi Radzieckiemu .
Typ IIA
Okręty podwodne typu IIA
Kraj budowy
Niemcy
Użytkownicy
Niemcy (Kriegsmarine )
Stocznia
Deutsche Werke AG (Kilonia )
Wejście do służby
29 czerwca 1935
Zbudowane okręty
6
Okręty w służbie
brak
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
nawodna 254 tony , podwodna 303 tony , całkowita 381 ton
Długość
40,9 m (kadłuba mocnego 27,80 m )
Szerokość
4,08 m (kadłuba mocnego 4,00 m )
Zanurzenie
100 m , 150 m maks. (3,83 m na powierzchni)
Napęd
2 silniki wysokoprężne MWM RS127S , 6-cylindrowe, 700 KM (512 kW ) 2 silniki elektryczne SSW PGVV322/26 , 402 KM (300 kW )
Prędkość
13 w. (24 km/h ) na powierzchni 6,9 w. (13 km/h ) w zanurzeniu
Zasięg
2500 km (1350 Mm ) przy 15 km/h (8 w. ) na powierzchni 55 km (30 Mm ) przy 7 km/h (4 w. ) w zanurzeniu
Załoga
3 oficerów + 22 podoficerów i marynarzy
Uzbrojenie
3 wyrzutnie torpedowe (dziobowe), 5 torped (lub 18 min ), 1 działko przeciwlotnicze 20 mm
Wyposażenie lotnicze
brak
Wybudowane przez Deutsche Werke AG w Kilonii (U-1 – U-6) w liczbie sześciu jednostek w latach 1934 i 1935 .
Jednostki
Okręt
W służbie
Liczba patroli bojowych
Zatopione jednostki wroga
Skreślenie ze stanu floty
Przyczyna zatonięcia/straty
U-1
29.06.1935
2
brak
?.04.1940
Zatopiony prawdopodobnie na Morzu Północnym w okolicach Helgolandu na minie (24 ofiary). Zaginiony od 06.04.1940
U-2
25.06.1935
2
brak
8.04.1944
Kolizja ze statkiem rybackim Helmi Söhle na zachód od Piławy (17 ofiar)
U-3
6.08.1935
5
2 statki (2 348 BRT )
1.08.1944
Wycofany ze służby, 3.05.1945 przejęty przez Brytyjczyków, następnie w 1945 złomowany
U-4
17.08.1935
4
4 statki (6 223 BRT)
1.08.1944
Wycofany ze służby, następnie przejęty przez Rosjan, 29.05.1945 w Gdyni złomowany
U-5
31.08.1935
2
brak
19.03.1943
Uległ wypadkowi w zanurzeniu na zachód od Piławy (21 ofiar, 16 ocalonych)
U-6
7.09.1935
2
brak
7.08.1944
Wycofany ze służby w Gdyni
Okręty podwodne typu IIB
Kraj budowy
Niemcy
Użytkownicy
Niemcy (Kriegsmarine )
Stocznia
Deutsche Werke AG (Kilonia ), Germaniawerft AG (Kilonia ), Flender-Werke AG (Lubeka )
Wejście do służby
1935
Zbudowane okręty
20
Okręty w służbie
brak
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
nawodna 279 ton , podwodna 328 ton , całkowita 414 ton
Długość
42,7 m (kadłuba mocnego 28,2 m )
Szerokość
4,08 m (kadłuba mocnego 4,00 m )
Zanurzenie
100 m , 150 m maks. (3,90 m na powierzchni)
Napęd
2 silniki wysokoprężne MWM RS127S , 6-cylindrowe, 700 KM (512 kW ) 2 silniki elektryczne SSW PGVV322/26 , 402 KM (300 kW )
Prędkość
13 w. (24 km/h ) na powierzchni 7 w. (13 km/h ) w zanurzeniu
Zasięg
5000 km (3100 Mm ) przy 15 km/h (8 w. ) na powierzchni 70 km (43 Mm ) przy 7 km/h (4 w. ) w zanurzeniu
Załoga
3 oficerów + 22 podoficerów i marynarzy
Uzbrojenie
3 wyrzutnie torpedowe (dziobowe), 5 torped (lub 18 min ), 1 działko przeciwlotnicze 20 mm
Wyposażenie lotnicze
brak
Wybudowane przez Deutsche Werke AG Kilonia (U-13 – U-16) w latach 1935 i 1936; Germaniawerft AG Kilonia (U-7 – U-12, U-17 – U-24) w latach 1935 i 1936; oraz Flender-Werke AG Lubeka (U-120, U-121) w latach 1938 i 1940; razem 20 jednostek.
Jednostki
Okręt
W służbie
Liczba patroli bojowych
Zatopione jednostki wroga
Skreślenie ze stanu floty
Przyczyna
U-7
18.07.1935
6
2 statki (4 524 BRT)
18.02.1944
Zatopiony podczas zanurzenia na zachód od Piławy
U-8
5.08.1935
1
brak
2.05.1945
Samozatopienie w Wilhelmshaven
U-9
21.08.1935
19
9 jednostek (17 633 BRT)
20.08.1944
Zatopiony podczas nalotu radzieckiego na port Konstanca
U-10
9.09.1935
5
2 statki (6 356 BRT)
1.08.1944
Złomowanie
U-11
21.09.1935
0
brak
3.03.1945
Samozatopienie w Kilonii
U-12
30.09.1935
1
brak
8.10.1939
Pod Dover wszedł na minę (27 ofiar)
U-13
30.09.1935
9
9 statków (28 056 BRT)
31.05.1940
Na Morzu Północnym u wybrzeży Anglii, zatopiony przez HMS "Weston"
U-14
18.01.1936
6
9 statków (12 344 BRT)
3.03.1945
5.05.1945 w Wilhelmshaven samozatopienie po wejściu wojsk brytyjskich
U-15
7.03.1935
5
3 statki (4 532 GRT)
31.01.1940
Kolizja z torpedowcem "Iltis" (25 ofiar)
U-16
16.05.1936
3
2 statki (3 435 BRT)
24.10.1939
Zatopiony w kanale La Manche przez HMS "Puffin" i HMS "Cayton Wyke" (28 ofiar)
U-17
3.12.1935
4
3 statki (1 825 BRT)
5.05.1945
Samozatopienie w Wilhelmshaven
U-18
1.01.1936
14
3 statki (1 985 BRT)
20.11.1936 oraz 25.08.1944
Zatonął przed wojną w Zatoce Lubeckiej (8 ofiar). Wydobyty, zatopiony przez własną załogę w Konstancy.
U-19
16.01.1936
20
15 statków (35 871 BRT)
11.09.1944
Samozatopienie u wybrzeży Turcji (Morze Czarne)
U-20
1.02.1936
17
14 statków (37 669 BRT)
10.09.1944
Samozatopienie u wybrzeży Turcji (Morze Czarne)
U-21
3.08.1936
7
6 statków (11 311 BRT)
5.08.1944
Wycofany ze służby i w lutym 1945 zatopiony w Piławie
U-22
20.08.1936
7
7 statków (8 819 BRT)
23.03.1940
Wszedł na pole minowe w Skagerraku
U-23
24.09.1936
16
12 statków (30 703 BRT)
10.09.1944
Samozatopienie na Morzu Czarnym
U-24
10.10.1936
20
7 statków (9 408 GRT)
25.08.1944
Samozatopienie w Konstancy
U-120
20.04.1940
0
brak
5.05.1945
Samozatopienie w Bremerhaven, w 1950 wydobyty i złomowany
U-121
28.05.1940
0
brak
5.05.1945
Samozatopienie w Bremerhaven, w 1950 wydobyty i złomowany
Typ IIC
Okręty podwodne typu IIC
Kraj budowy
Niemcy
Użytkownicy
Niemcy (Kriegsmarine )
Stocznia
Deutsche Werke AG (Kilonia )
Wejście do służby
1937
Zbudowane okręty
8
Okręty w służbie
brak
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
nawodna 291 ton , podwodna 341 ton , całkowita 435 ton
Długość
43,9 m (kadłuba mocnego 29,6 m )
Szerokość
4,08 m (kadłuba mocnego 4,00 m )
Zanurzenie
100 m , 150 m maks. (3,82 m na powierzchni)
Napęd
2 silniki wysokoprężne MWM RS127S , 6-cylindrowe, 700 KM (512 kW ) 2 silniki elektryczne , 410 KM (306 kW )
Prędkość
12 w. (22 km/h ) na powierzchni 7 w. (13 km/h ) w zanurzeniu
Zasięg
6100 km (3800 Mm ) przy 15 km/h (8 w. ) na powierzchni 67 km (32 Mm ) przy 7 km/h (4 w. ) w zanurzeniu
Załoga
3 oficerów + 22 podoficerów i marynarzy
Uzbrojenie
3 wyrzutnie torpedowe (dziobowe), 5 torped (lub 18 min ), 1 działko przeciwlotnicze 20 mm
Wyposażenie lotnicze
brak
Wybudowane przez Deutsche Werke AG Kilonia w latach 1937-1940 (U-56 – U-63), razem 8 jednostek.
Jednostki
Okręt
W służbie
Liczba patroli bojowych
Zatopione jednostki wroga
Skreślenie ze stanu floty
Przyczyna
U-56
26.11.1938
12
4 statki (27 783 BRT)
28.04.1945
Zatopiony w Kilonii podczas brytyjskiego nalotu (6 ofiar)
U-57
29.12.1938
11
13 statków (55 484 BRT)
03.05.1945
Samozatopienie w Kilonii
U-58
4.02.1939
12
7 statków (26 549 BRT)
3.05.1945
Samozatopienie w Kilonii
U-59
4.04.1939
13
19 statków (35 121 BRT)
5.04.1945
Wycofany z linii, 3.05.1945 samozatopienie w Kilonii
U-60
22.07.1939
9
3 statki (7 561 BRT)
2.05.1945
Samozatopienie w Wilhemshaven
U-61
12.08.1939
10
5 statków (19 668 BRT)
2.05.1945
Samozatopienie w Wilhemshaven
U-62
21.12.1939
5
2 statki (5 931 BRT)
2.05.1945
Samozatopienie w Wilhemshaven
U-63
18.01.1940
1
1 statek (3 840 BRT)
25.02.1940
Zatopiony na południe od Szetlandów przez brytyjskie niszczyciele HMS "Escort" , HMS "Inglefield" , HMS "Imogen" oraz brytyjski okręt podwodny HMS "Narwhal" (1 ofiara)
Typ IID
Okręty podwodne typu IID
Kraj budowy
Niemcy
Użytkownicy
Niemcy (Kriegsmarine )
Stocznia
Deutsche Werke AG (Kilonia )
Wejście do służby
1939
Zbudowane okręty
16
Okręty w służbie
brak
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
nawodna 314 ton , podwodna 364 tony , całkowita 460 ton
Długość
43,97 m (kadłuba mocnego 29,8 m )
Szerokość
4,92 m (kadłuba mocnego 4,00 m )
Zanurzenie
125 m , 175 m maks. (3,95 m na powierzchni)
Napęd
2 silniki wysokoprężne MWM RS127S , 6-cylindrowe, 700 KM (512 kW ) 2 silniki elektryczne , 410 KM (306 kW )
Prędkość
12,7 w. (24 km/h ) na powierzchni 7,4 w. (14 km/h ) w zanurzeniu
Zasięg
9000 km (5650 Mm ) przy 15 km/h (8 w. ) na powierzchni 90 km (56 Mm ) przy 7 km/h (4 w. ) w zanurzeniu
Załoga
4 oficerów + 22 podoficerów i marynarzy
Uzbrojenie
3 wyrzutnie torpedowe (dziobowe), 5 torped (lub 18 min ), 1 (od lipca 1940 zdwojone) działko przeciwlotnicze 20 mm
Wyposażenie lotnicze
brak
Wybudowane przez Deutsche Werke AG Kilonia w latach 1939 i 1940 (U-137 – U-152), razem 16 jednostek.
Jednostki
Okręt
W służbie
Liczba patroli bojowych
Zatopione jednostki wroga
Skreślenie ze stanu floty
Przyczyna
U-137
15.06.1940
4
6 statków (24 136 BRT)
2.05.1945
Samozatopienie w Wilhelmshaven
U-138
27.06.1940
5
6 statków (48 564 BRT)
18.06.1941
Zatopiony na zachód od Trafalgaru przez okręty brytyjskiej 6 Flotylli Niszczycieli, uszkodzony przez bomby głębinowe, zatopiony ogniem artylerii
U-139
24.07.1940
0
brak
2.05.1945
Samozatopienie w Wilhelmshaven
U-140
7.08.1940
3
4 statki (12 616 BRT)
2.05.1945
Samozatopienie w Wilhelmshaven
U-141
21.08.1940
4
4 statki (6 801 BRT)
2.05.1945
Samozatopienie w Wilhelmshaven
U-142
4.09.1940
3
brak
2.05.1945
Samozatopienie w Wilhelmshaven
U-143
18.09.1940
4
1 statek (1 409 BRT)
30.06.1945
Przejęty przez Brytyjczyków w Wilhelmshaven, zatopiony w akcji niszczenia niemieckich U-Bootów (operacja Deadlight )
U-144
2.10.1940
3
1 statek (206 ton)
9.08.1941
Zatopiony na Morzu Bałtyckim w okolicach wyspy Hiuma przez radziecki okręt podwodny Szcz-307 (28 ofiar)
U-145
16.10.1940
3
brak
30.06.1945
Przejęty przez Brytyjczyków w Wilhelmshaven, zatopiony w akcji niszczenia niemieckich U-bootów (operacja Deadlight)
U-146
30.10.1940
2
1 statek (3 496 BRT)
2.05.1945
Samozatopienie w Wilhelmshaven
U-147
11.12.1940
3
3 statki (8 636 BRT)
2.06.1941
Zatopiony na północny zachód od Irlandii przez brytyjskie niszczyciel HMS "Wanderer" , korwetę HMS "Periwinkle" (26 ofiar)
U-148
28.12.1940
0
brak
2.05.1945
Samozatopienie w Wilhelmshaven
U-149
13.11.1940
1
1 statek (206 ton)
30.06.1945
Przejęty przez Brytyjczyków w Wilhelmshaven, zatopiony w akcji niszczenia niemieckich U-Bootów (operacja Deadlight)
U-150
27.11.1940
0
brak
30.06.1945
Przejęty przez Brytyjczyków w Wilhelmshaven, zatopiony w akcji niszczenia niemieckich U-Bootów (operacja Deadlight)
U-151
15.01.1941
0
brak
2.05.1945
Samozatopienie w Wilhelmshaven
U-152
29.01.1941
0
brak
2.05.1945
Samozatopienie w Wilhelmshaven
Typ II A
Typ II B
Typ II C
Typ II D
Pancerniki Pancerniki szkolne Krążowniki ciężkie Krążowniki lekkie Okręty podwodne Lotniskowce Niszczyciele
Torpedowce Awizo
Kutry torpedowe Trałowce Eskortowce Inne
↑ a b c Budowa anulowana.