Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Okręty podwodne typu II

Prototyp typu II

Okręty podwodne typu II (tzw. Einbaumdłubanka) – okręty podwodne typu II były pierwszą niemiecką bronią podwodną powstałą po I wojnie światowej. Pierwsze 12 okrętów tej klasy zbudowano do 1935 roku, m.in. w wyizolowanej części stoczni Germania oraz Deutsche Werke AG w Kilonii. Były one wzorowane na „Vesikko” – okręcie podwodnym skonstruowanym wcześniej dla Finlandii w Ingenieurskantoor voor Scheepsbouw den Haag (I.v.S) i zbudowanych w stoczni Chrichton-Vulcan w Turku (1933). Pierwszy niemiecki U-Boot typu II został skierowany do służby 29 czerwca 1935 roku.

Wybudowanie ich miało być wprawką dla przyszłego rozwoju podwodnej floty III Rzeszy. Z tego też powodu miały wypełniać zadania szkoleniowe oraz jednostek obrony wybrzeża. Okręty tej klasy miały trzy dziobowe wyrzutnie torpedowe; nie miały początkowo działa pokładowego. W miarę zdobywania doświadczeń wojennych, postanowiono wyposażyć okręt w 20 mm działko przeciwlotnicze. Charakteryzowały się niewielką prędkością w zanurzeniu wynikającą z małej mocy silników elektrycznych, używanych pod wodą zamiast silników Diesla. Relatywnie duża różnica między wypornością nawodną i podwodną powodowała, że okręty zanurzały się powoli. Poważną wadą okrętów był niewielki zasięg oraz ciasnota wnętrza. Ograniczało to działalność jednostek tego typu praktycznie do działań na Morzu Północnym oraz w rejonie wschodniego i zachodniego wybrzeża Anglii. Podczas wojny były również wykorzystywane bojowo podczas inwazji na Norwegię w 1940 roku oraz po przetransportowaniu lądem do Linzu, a dalej spławione Dunajem do Morza Czarnego przeciwko Związkowi Radzieckiemu.

Typ IIA

Okręty podwodne typu IIA
Kraj budowy

Niemcy

Użytkownicy

Niemcy (Kriegsmarine)

Stocznia

Deutsche Werke AG (Kilonia)

Wejście do służby

29 czerwca 1935

Zbudowane okręty

6

Okręty w służbie

brak

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

nawodna 254 tony, podwodna 303 tony, całkowita 381 ton

Długość

40,9 m (kadłuba mocnego 27,80 m)

Szerokość

4,08 m (kadłuba mocnego 4,00 m)

Zanurzenie

100 m, 150 m maks. (3,83 m na powierzchni)

Napęd

2 silniki wysokoprężne MWM RS127S, 6-cylindrowe, 700 KM (512 kW)
2 silniki elektryczne SSW PGVV322/26, 402 KM (300 kW)

Prędkość

13 w. (24 km/h) na powierzchni
6,9 w. (13 km/h) w zanurzeniu

Zasięg

2500 km (1350 Mm) przy 15 km/h (8 w.) na powierzchni
55 km (30 Mm) przy 7 km/h (4 w.) w zanurzeniu

Załoga

3 oficerów + 22 podoficerów i marynarzy

Uzbrojenie

3 wyrzutnie torpedowe (dziobowe), 5 torped (lub 18 min), 1 działko przeciwlotnicze 20 mm

Wyposażenie lotnicze

brak

Wybudowane przez Deutsche Werke AG w Kilonii (U-1 – U-6) w liczbie sześciu jednostek w latach 1934 i 1935.

Jednostki

  Okręt   W służbie Liczba patroli bojowych Zatopione jednostki wroga Skreślenie ze stanu floty Przyczyna zatonięcia/straty
U-1 29.06.1935 2 brak ?.04.1940 Zatopiony prawdopodobnie na Morzu Północnym w okolicach Helgolandu na minie (24 ofiary). Zaginiony od 06.04.1940
U-2 25.06.1935 2 brak 8.04.1944 Kolizja ze statkiem rybackim Helmi Söhle na zachód od Piławy (17 ofiar)
U-3 6.08.1935 5 2 statki
(2 348 BRT)
1.08.1944 Wycofany ze służby, 3.05.1945 przejęty przez Brytyjczyków, następnie w 1945 złomowany
U-4 17.08.1935 4 4 statki
(6 223 BRT)
1.08.1944 Wycofany ze służby, następnie przejęty przez Rosjan, 29.05.1945 w Gdyni złomowany
U-5 31.08.1935 2 brak 19.03.1943 Uległ wypadkowi w zanurzeniu na zachód od Piławy (21 ofiar, 16 ocalonych)
U-6 7.09.1935 2 brak 7.08.1944 Wycofany ze służby w Gdyni


Okręty podwodne typu IIB
Kraj budowy

Niemcy

Użytkownicy

Niemcy (Kriegsmarine)

Stocznia

Deutsche Werke AG (Kilonia), Germaniawerft AG (Kilonia), Flender-Werke AG (Lubeka)

Wejście do służby

1935

Zbudowane okręty

20

Okręty w służbie

brak

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

nawodna 279 ton, podwodna 328 ton, całkowita 414 ton

Długość

42,7 m (kadłuba mocnego 28,2 m)

Szerokość

4,08 m (kadłuba mocnego 4,00 m)

Zanurzenie

100 m, 150 m maks. (3,90 m na powierzchni)

Napęd

2 silniki wysokoprężne MWM RS127S, 6-cylindrowe, 700 KM (512 kW)
2 silniki elektryczne SSW PGVV322/26, 402 KM (300 kW)

Prędkość

13 w. (24 km/h) na powierzchni
7 w. (13 km/h) w zanurzeniu

Zasięg

5000 km (3100 Mm) przy 15 km/h (8 w.) na powierzchni
70 km (43 Mm) przy 7 km/h (4 w.) w zanurzeniu

Załoga

3 oficerów + 22 podoficerów i marynarzy

Uzbrojenie

3 wyrzutnie torpedowe (dziobowe), 5 torped (lub 18 min), 1 działko przeciwlotnicze 20 mm

Wyposażenie lotnicze

brak

Wybudowane przez Deutsche Werke AG Kilonia (U-13 – U-16) w latach 1935 i 1936; Germaniawerft AG Kilonia (U-7 – U-12, U-17 – U-24) w latach 1935 i 1936; oraz Flender-Werke AG Lubeka (U-120, U-121) w latach 1938 i 1940; razem 20 jednostek.

Jednostki

  Okręt   W służbie Liczba patroli bojowych Zatopione jednostki wroga Skreślenie ze stanu floty Przyczyna
U-7 18.07.1935 6 2 statki
(4 524 BRT)
18.02.1944 Zatopiony podczas zanurzenia na zachód od Piławy
U-8 5.08.1935 1 brak 2.05.1945 Samozatopienie w Wilhelmshaven
U-9 21.08.1935 19 9 jednostek (17 633 BRT) 20.08.1944 Zatopiony podczas nalotu radzieckiego na port Konstanca
U-10 9.09.1935 5 2 statki
(6 356 BRT)
1.08.1944 Złomowanie
U-11 21.09.1935 0 brak 3.03.1945 Samozatopienie w Kilonii
U-12 30.09.1935 1 brak 8.10.1939 Pod Dover wszedł na minę (27 ofiar)
U-13 30.09.1935 9 9 statków
(28 056 BRT)
31.05.1940 Na Morzu Północnym u wybrzeży Anglii, zatopiony przez HMS "Weston"
U-14 18.01.1936 6 9 statków
(12 344 BRT)
3.03.1945 5.05.1945 w Wilhelmshaven samozatopienie po wejściu wojsk brytyjskich
U-15 7.03.1935 5 3 statki
(4 532 GRT)
31.01.1940 Kolizja z torpedowcem "Iltis" (25 ofiar)
U-16 16.05.1936 3 2 statki
(3 435 BRT)
24.10.1939 Zatopiony w kanale La Manche przez HMS "Puffin" i HMS "Cayton Wyke" (28 ofiar)
U-17 3.12.1935 4 3 statki
(1 825 BRT)
5.05.1945 Samozatopienie w Wilhelmshaven
U-18 1.01.1936 14 3 statki
(1 985 BRT)
20.11.1936 oraz 25.08.1944 Zatonął przed wojną w Zatoce Lubeckiej (8 ofiar). Wydobyty, zatopiony przez własną załogę w Konstancy.
U-19 16.01.1936 20 15 statków
(35 871 BRT)
11.09.1944 Samozatopienie u wybrzeży Turcji (Morze Czarne)
U-20 1.02.1936 17 14 statków
(37 669 BRT)
10.09.1944 Samozatopienie u wybrzeży Turcji (Morze Czarne)
U-21 3.08.1936 7 6 statków
(11 311 BRT)
5.08.1944 Wycofany ze służby i w lutym 1945 zatopiony w Piławie
U-22 20.08.1936 7 7 statków
(8 819 BRT)
23.03.1940 Wszedł na pole minowe w Skagerraku
U-23 24.09.1936 16 12 statków
(30 703 BRT)
10.09.1944 Samozatopienie na Morzu Czarnym
U-24 10.10.1936 20 7 statków
(9 408 GRT)
25.08.1944 Samozatopienie w Konstancy
U-120 20.04.1940 0 brak 5.05.1945 Samozatopienie w Bremerhaven, w 1950 wydobyty i złomowany
U-121 28.05.1940 0 brak 5.05.1945 Samozatopienie w Bremerhaven, w 1950 wydobyty i złomowany


Typ IIC

Okręty podwodne typu IIC
Kraj budowy

Niemcy

Użytkownicy

Niemcy (Kriegsmarine)

Stocznia

Deutsche Werke AG (Kilonia)

Wejście do służby

1937

Zbudowane okręty

8

Okręty w służbie

brak

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

nawodna 291 ton, podwodna 341 ton, całkowita 435 ton

Długość

43,9 m (kadłuba mocnego 29,6 m)

Szerokość

4,08 m (kadłuba mocnego 4,00 m)

Zanurzenie

100 m, 150 m maks. (3,82 m na powierzchni)

Napęd

2 silniki wysokoprężne MWM RS127S, 6-cylindrowe, 700 KM (512 kW)
2 silniki elektryczne, 410 KM (306 kW)

Prędkość

12 w. (22 km/h) na powierzchni
7 w. (13 km/h) w zanurzeniu

Zasięg

6100 km (3800 Mm) przy 15 km/h (8 w.) na powierzchni
67 km (32 Mm) przy 7 km/h (4 w.) w zanurzeniu

Załoga

3 oficerów + 22 podoficerów i marynarzy

Uzbrojenie

3 wyrzutnie torpedowe (dziobowe), 5 torped (lub 18 min), 1 działko przeciwlotnicze 20 mm

Wyposażenie lotnicze

brak

Wybudowane przez Deutsche Werke AG Kilonia w latach 1937-1940 (U-56 – U-63), razem 8 jednostek.

Jednostki

  Okręt   W służbie Liczba patroli bojowych Zatopione jednostki wroga Skreślenie ze stanu floty Przyczyna
U-56 26.11.1938 12 4 statki
(27 783 BRT)
28.04.1945 Zatopiony w Kilonii podczas brytyjskiego nalotu (6 ofiar)
U-57 29.12.1938 11 13 statków
(55 484 BRT)
03.05.1945 Samozatopienie w Kilonii
U-58 4.02.1939 12 7 statków
(26 549 BRT)
3.05.1945 Samozatopienie w Kilonii
U-59 4.04.1939 13 19 statków
(35 121 BRT)
5.04.1945 Wycofany z linii, 3.05.1945 samozatopienie w Kilonii
U-60 22.07.1939 9 3 statki
(7 561 BRT)
2.05.1945 Samozatopienie w Wilhemshaven
U-61 12.08.1939 10 5 statków
(19 668 BRT)
2.05.1945 Samozatopienie w Wilhemshaven
U-62 21.12.1939 5 2 statki
(5 931 BRT)
2.05.1945 Samozatopienie w Wilhemshaven
U-63 18.01.1940 1 1 statek
(3 840 BRT)
25.02.1940 Zatopiony na południe od Szetlandów przez brytyjskie niszczyciele HMS "Escort", HMS "Inglefield", HMS "Imogen" oraz brytyjski okręt podwodny HMS "Narwhal" (1 ofiara)


Typ IID

Okręty podwodne typu IID
Kraj budowy

Niemcy

Użytkownicy

Niemcy (Kriegsmarine)

Stocznia

Deutsche Werke AG (Kilonia)

Wejście do służby

1939

Zbudowane okręty

16

Okręty w służbie

brak

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

nawodna 314 ton, podwodna 364 tony, całkowita 460 ton

Długość

43,97 m (kadłuba mocnego 29,8 m)

Szerokość

4,92 m (kadłuba mocnego 4,00 m)

Zanurzenie

125 m, 175 m maks. (3,95 m na powierzchni)

Napęd

2 silniki wysokoprężne MWM RS127S, 6-cylindrowe, 700 KM (512 kW)
2 silniki elektryczne, 410 KM (306 kW)

Prędkość

12,7 w. (24 km/h) na powierzchni
7,4 w. (14 km/h) w zanurzeniu

Zasięg

9000 km (5650 Mm) przy 15 km/h (8 w.) na powierzchni
90 km (56 Mm) przy 7 km/h (4 w.) w zanurzeniu

Załoga

4 oficerów + 22 podoficerów i marynarzy

Uzbrojenie

3 wyrzutnie torpedowe (dziobowe), 5 torped (lub 18 min), 1 (od lipca 1940 zdwojone) działko przeciwlotnicze 20 mm

Wyposażenie lotnicze

brak

Wybudowane przez Deutsche Werke AG Kilonia w latach 1939 i 1940 (U-137 – U-152), razem 16 jednostek.

Jednostki

  Okręt   W służbie Liczba patroli bojowych Zatopione jednostki wroga Skreślenie ze stanu floty Przyczyna
U-137 15.06.1940 4 6 statków
(24 136 BRT)
2.05.1945 Samozatopienie w Wilhelmshaven
U-138 27.06.1940 5 6 statków
(48 564 BRT)
18.06.1941 Zatopiony na zachód od Trafalgaru przez okręty brytyjskiej 6 Flotylli Niszczycieli, uszkodzony przez bomby głębinowe, zatopiony ogniem artylerii
U-139 24.07.1940 0 brak 2.05.1945 Samozatopienie w Wilhelmshaven
U-140 7.08.1940 3 4 statki
(12 616 BRT)
2.05.1945 Samozatopienie w Wilhelmshaven
U-141 21.08.1940 4 4 statki
(6 801 BRT)
2.05.1945 Samozatopienie w Wilhelmshaven
U-142 4.09.1940 3 brak 2.05.1945 Samozatopienie w Wilhelmshaven
U-143 18.09.1940 4 1 statek
(1 409 BRT)
30.06.1945 Przejęty przez Brytyjczyków w Wilhelmshaven, zatopiony w akcji niszczenia niemieckich U-Bootów (operacja Deadlight)
U-144 2.10.1940 3 1 statek
(206 ton)
9.08.1941 Zatopiony na Morzu Bałtyckim w okolicach wyspy Hiuma przez radziecki okręt podwodny Szcz-307 (28 ofiar)
U-145 16.10.1940 3 brak 30.06.1945 Przejęty przez Brytyjczyków w Wilhelmshaven, zatopiony w akcji niszczenia niemieckich U-bootów (operacja Deadlight)
U-146 30.10.1940 2 1 statek
(3 496 BRT)
2.05.1945 Samozatopienie w Wilhelmshaven
U-147 11.12.1940 3 3 statki
(8 636 BRT)
2.06.1941 Zatopiony na północny zachód od Irlandii przez brytyjskie niszczyciel HMS "Wanderer", korwetę HMS "Periwinkle" (26 ofiar)
U-148 28.12.1940 0 brak 2.05.1945 Samozatopienie w Wilhelmshaven
U-149 13.11.1940 1 1 statek
(206 ton)
30.06.1945 Przejęty przez Brytyjczyków w Wilhelmshaven, zatopiony w akcji niszczenia niemieckich U-Bootów (operacja Deadlight)
U-150 27.11.1940 0 brak 30.06.1945 Przejęty przez Brytyjczyków w Wilhelmshaven, zatopiony w akcji niszczenia niemieckich U-Bootów (operacja Deadlight)
U-151 15.01.1941 0 brak 2.05.1945 Samozatopienie w Wilhelmshaven
U-152 29.01.1941 0 brak 2.05.1945 Samozatopienie w Wilhelmshaven
Kembali kehalaman sebelumnya