Pałac arcybiskupi we Wrocławiu
Pałac arcybiskupi we Wrocławiu, dawniej pałac Sufraganów (niem. Haus der Suffragane) – rezydencja arcybiskupa metropolity wrocławskiego, przy ul. Katedralnej 11 we Wrocławiu. HistoriaPierwszą rezydencję biskupów wrocławskich zbudowano na Ostrowie Tumskim w XIII wieku. Następnie rozbudowano ją w XIV, XV, XVI i XVII wieku. Do połowy XVIII wieku znajdowała się tutaj wieża mieszkalna, siedziba prepozyta kapituły katedralnej. Obecna rezydencja zwana Prepozytówką (Dom Prepozyta Kapituły Katedralnej)[2] została wybudowana jako pałac sufraganów. Odbudowano ją po pożarze w latach 1766-1769 w stylu barokowym według projektu H. G. Kruga (Karl Gottfried Geissler zaprojektował bramę wjazdową i nowe oficyny), przebudowano w 1792 w stylu klasycystycznym według projektu Carla Gottharda Langhansa[3]. Od XVII w. do 1810 r. faktyczną rezydencją biskupów wrocławskich był pałac biskupi w Nysie; wrocławski pałac stał się siedzibą biskupów ponownie dopiero od 1945 r.[4][5] Pałac ponownie przebudowano w XIX wieku. Podczas oblężenia Festung Breslau w 1945 jedynie oficyny uległy zniszczeniu i odbudowano je, obniżone o 1 kondygnację[6]. W tej rezydencji ukryto 80 mln zł wypłacone z konta bankowego NSZZ „Solidarność” tuż przed wprowadzeniem stanu wojennego w 1981. Również tu po wprowadzeniu stanu wojennego ukrywał się Władysław Frasyniuk[6]. W 1962 r. obiekt wpisano do rejestru zabytków, a w 1994 r. uznano za zabytkowy barokowy, zrekonstruowany ogród, położony na tyłach pałacu, od strony Odry[7]. Przypisy
|