|
Piotr Chryzolog
Piotr Chryzolog (Złotousty), gr. Ἅγιος Πέτρος ὁ Χρυσολόγος, Petros Chrysologos (ur. ok. 380 w Forum Cornelli, zm. 31 lipca[1] 450) – biskup, wyznawca, ojciec i doktor Kościoła, budowniczy kościołów, duszpasterz i kaznodzieja, święty Kościoła katolickiego. ŻyciorysPiotr urodził się około 380 r. w miasteczku Imola. Wychował go i do stanu duchownego przyjął biskup tego miasta, Korneliusz. Około 433 papież Sykstus III, dzięki objawieniu prywatnemu, wskazał Piotra jako następcę św. Jana Angeloptesa (biskup 430–433) i nowego biskupa Rawenny[2]. Był doradcą cesarzowej Galii Placydii[3]. W swej działalności pasterskiej Piotr preferował kaznodziejstwo, dysponując niepospolitym talentem krasomówczym, skutecznym i starannie stosowanym, przez co zasłużył sobie na przydomek Chryzologa, co w gr. oznacza o złotych słowach. W ten sposób Kościół zachodni chciał podkreślić, że jak Wschód miał swojego Jana Złotoustego (zm. 407), tak Zachód ma swojego złotoustego Piotra. Wspólnie z papieżem Leonem I bronił dogmatu o dwóch naturach w Chrystusie przeciw monofizytom. Papież Leon Wielki mianował Piotra wysłannikiem na sobór chalcedoński w 451, na który posłał długi list, gdzie obalał tezy Eutychiusza, a na nowo potwierdzał naukę o dwóch naturach Chrystusa — Boskiej i ludzkiej. Po Piotrze Chryzologu zachowało się około 200 kazań (w tym nie wszystkie z całą pewnością autentyczne) z komentarzami do Pisma św., szeregiem wskazań moralnych i rozważaniami doktrynalnymi. Kult Szybko uznany za świętego, doktorem Kościoła ogłoszony został przez Benedykta XIII w 1729. Jest patronem diecezji i miasta Imola. Jego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest:
Zobacz teżPrzypisy
Bibliografia
Kontrola autorytatywna (osoba):
|
||||||||||||||||||
