|
RK-3 Korsar
 RK-3 Korsar (ukr. РК-3 Корсар, dosł. korsarz) – ukraiński przeciwpancerny pocisk kierowany zaprojektowany i produkowany przez zakłady KKB Łucz. Przyjęty na uzbrojenie Sił Zbrojnych Ukrainy w 2017 roku. Pocisk znalazł się na wyposażeniu Arabii Saudyjskiej i Bangladeszu oraz jest produkowany na licencji w Jordanii. HistoriaW latach 2013–2014 na Ukrainie przeprowadzano testy nowego przeciwpancernego pocisku kierowanego krajowego projektu i produkcji. Próby uznano za udane, poinformowano, że wyrzutnie mogą wystrzeliwać pociski kierowane i niekierowane z przygotowanych oraz nieprzygotowanych stanowisk ogniowych, a także pojazdów[1]. Projektantem pocisku było biuro konstrukcyjne KKB Łucz[2]. W 2016 roku pocisk został zaprezentowany prezydentowi Ukrainy Petro Poroszence na poligonie wojskowym w obwodzie kijowskim[3]. W czerwcu 2017 roku pocisk przeszedł kolejne próby poligonowe strzelania do celu przy bocznym silnym wietrze. Poinformowano o udanej penetracji pancerza czołgu z odległości 2000 m[4]. W 2017 roku ppk Korsar został przyjęty na uzbrojenie Sił Zbrojnych Ukrainy. W tym samym roku armia otrzymała pierwsze 50 sztuk z wyrzutniami[5]. Od 2018 roku w ramach ukraińsko-jordańskiej współpracy wojskowej jordańskie zakłady produkują ukraińskie ppk Korsar pod nazwą Terminator[6]. W tym samym roku kontrakt na dostawę ppk Korsar podpisała także Arabia Saudyjska, która wyraziła chęć nabycia obu typów głowic do wyrzutni[7]. Pocisk Korsar stał się również podstawą dla opracowania polskiego pocisku Pirat, w kooperacji polskich firm z biurem Łucz[8]. Zmianie uległ w nim przede wszystkim sposób kierowania, na samonaprowadzanie na cel podświetlony laserem[2]. W 2019 roku armia ukraińska miała otrzymać już 1000 pocisków Korsar i Stugna[9]. W tym samym roku 250 sztuk pocisków zostało zakupionych przez Bangladesz dla tamtejszej straży granicznej[10]. W 2020 roku ukraińskie ministerstwo obrony podpisało umowę na dostawę kolejnych pocisków[11]. CharakterystykaCały przenośny zestaw przeciwpancerny RK-3 Korsar składa się z pocisku, wyrzutni oraz modułu naprowadzania[12]. Według zapewnień producenta można go użyć do rażenia ruchomych celów opancerzonych, w tym z dodatkowym pancerzem reaktywnym, a także umocnień lub wkopanych w ziemię pojazdów[13]. Pocisk może być wystrzeliwany przez z żołnierza z ramienia lub z zestawu na trójnogu. Poza tym wyrzutnia przygotowana jest do zamontowania na pojazdach (np. KrAZ Spartan)[1][12]. Wyrzutnia może być używana w dzień i nocy dzięki zastosowaniu kamery termowizyjnej[13]. Pocisk jest zdalnie kierowany przy pomocy prowadzącej wiązki laserowej[2], co czyni go odpornym na elektroniczne zakłócacze. Wymaga to nieprzerwanego generowania wiązki od odpalenia do trafienia w cel[2]. Moduł kierowania waży ok. 5 kg i ma wymiary 300 mm×220 mm×216 mm[12]. Zasięg pocisku mieści się w przedziale od 50 m do 2,5 km[1]. Pocisk w wyrzutni waży 15,5 kg. Masa wyrzutni to 12 kg. Długość wyrzutni to 1180 mm. Kaliber pocisku Korsar to 107 mm[13]. Korsar może być wyposażony w tandemową głowicę kumulacyjną (RK-3K) o penetracji nie mniejszej niż 550 mm ekwiwalentu stali (RHA) albo odłamkowo-burzącą (RK-3OF) o penetracji nie mniejszej niż 50 mm[13]. Użytkownicy
Przypisy
Bibliografia
Information related to RK-3 Korsar |
||||||||||||||||||||||||||||||
