Europees kampioenschap voetbal 1968

Europees kampioenschap voetbal 1968
	Campionato europeo di calcio Italia 1968
	De Italiaanse aanvoerder Giacinto Facchetti houdt de bokaal omhoog
Toernooi-informatie
Gastland	Italië
Organisator	UEFA
Editie	3e
Datum	5–10 juni 1968
Teams	4 (van 1 confederatie)
Stadions	3 (in 3 gaststeden)
Winnaar	Italië (1e titel)
Toernooistatistieken
Wedstrijden	5
Doelpunten	7 (1,4 per wedstrijd)
Toeschouwers	260.916 (52.183 per wedstrijd)
Topscorer(s)	Dragan Džajić; (2 doelpunten)
Navigatie
Portaal	Voetbal

De finaleronde van het Europees kampioenschap voetbal 1968 werd gehouden in Italië. Het was na de EK's van 1960 en 1964 het derde Europees kampioenschap dat gehouden werd door de UEFA.

Bij deze derde editie van het EK voetbal werd het knock-outsysteem in de voorronde verlaten. Tijdens de kwalificatieronde werd voortaan in groepen gespeeld. Voor het eindtoernooi bleef het knock-outsysteem gehandhaafd. Aan het eindtoernooi deden slechts vier landen mee. Uit de geplaatste landen na de kwalificatiewedstrijden wees de UEFA Italië aan als organisator.

Deelnemende landen

Land	Kwalificatie	Eerdere deelnames aan EK¹
Italië (gastland)	kwartfinale	0 (debuut)
Sovjet-Unie	kwartfinale	2 (1960, 1964)
Joegoslavië	kwartfinale	1 (1960)
Engeland	kwartfinale	0 (debuut)

Speelsteden

De eindronde werd gespeeld in drie stadions.

Rome	Napels	Florence
Stadio Olimpico Capaciteit: 80.000	Stadio San Paolo Capaciteit: 82.000	Stadio Artemio Franchi Capaciteit: 56.000
Stadio Olimpico	Stadio San Paolo	Stadio Artemio Franchi
3 wedstrijden (finale)	1 wedstrijd	1 wedstrijd
Florence Napels Rome

Scheidsrechters

Tussen haakjes staat aangegeven hoeveel wedstrijden de scheidsrechter bij dit toernooi heeft gefloten.

Uitslagen

Halve finale			Finale

5 juni – Napels
Italië	0
Sovjet-Unie	0

			8 juni, 10 juni¹ – Rome
			Italië	1, 2¹
			Joegoslavië	1, 0¹

			Derde plaats
5 juni – Florence		8 juni – Rome
Joegoslavië	1	Engeland	2
Engeland	0		Sovjet-Unie	0

¹ Replaywedstrijd

Halve finale

In een bomvol stadion in Napels begon Italië sterk tegen de Sovjet-Unie, maar na 35 minuten viel Gianni Rivera uit en gebeurde er weinig opwindends meer in de wedstrijd. Ook na verlenging bleef de stand 0-0 en moest het muntstuk beslissen welke ploeg de finale moest halen. De Italianen kozen voor 'kop', het Franse tienfrancstuk belandde op de rug van de hand van scheidsrechter Tschenscher; de kop lag boven en Italië zat in de finale. Joegoslavië won in Florence met 1-0 van de wereldkampioen Engeland door een doelpunt van Džajić vier minuten voor tijd. Het was het enige doelpunt in de halve finales. Joegoslavië had weer een talentvolle, frivole lichting en verbaasde al in de kwalificatie door van West-Duitsland te winnen.


5 juni 1968 «onderlinge duels» 18:00 uur (UTC+2)	Italië	0 – 0 (n.v.)	Sovjet-Unie	Stadio San Paolo, Napels Toeschouwers: 68.582 Scheidsrechter: Kurt Tschenscher (FRG)
		verslag (UEFA) verslag


5 juni 1968 «onderlinge duels» 21:15 uur (UTC+2)	Joegoslavië	1 – 0	Engeland	Stadio Artemio Franchi, Florence Toeschouwers: 21.834 Scheidsrechter: José María Ortiz de Mendíbil (ESP)
	Džajić 87'	verslag (UEFA) verslag

Troostfinale


8 juni 1968 «onderlinge duels» 18:45 uur (UTC+2)	Engeland	2 – 0	Sovjet-Unie	Stadio Olimpico, Rome Toeschouwers: 68.817 Scheidsrechter: István Zsolt (HON)
	Charlton 39' Hurst 63'	verslag (UEFA) verslag

Finale


8 juni 1968 «onderlinge duels» 21:15 (UTC+2)	Italië	1 – 1 (n.v.)	Joegoslavië	Stadio Olimpico, Rome Toeschouwers: 68.817 Scheidsrechter: Gottfried Dienst (SUI)
	Domenghini 80'	verslag (UEFA) verslag	32' Džajić

replay


10 juni 1968 «onderlinge duels» 21:15 (UTC+2)	Italië	2 – 0	Joegoslavië	Stadio Olimpico, Rome Toeschouwers: 32.866 Scheidsrechter: José María Ortiz de Mendíbil (ESP)
	Riva 12' Anastasi 31'	verslag (UEFA) verslag