3 Pułk Lotnictwa Bombowego (3 plm) – oddział lotnictwa bombowego ludowego Wojska Polskiego.

3 Pułk Lotnictwa Bombowego został sformowany w październiku 1944 roku na lotnisku w Kazaniu, według radzieckiego, wojennego etatu nr 015/186 o stanie 298 żołnierzy, w tym 111 oficerów, 171 podoficerów i 12 szeregowców.

Pułk wszedł w skład 1 Dywizji Lotnictwa Bombowego^[1]. W końcu marca 1945 roku pułk został przebazowany do Polski i rozmieszczony na lotnisku w Sochaczewie^[2].

Na dzień 1 maja 1945 roku w pułku było 280 osób, w tym 102 oficerów, 162 podoficerów i 16 szeregowców. W składzie personelu latającego było po 32 pilotów, nawigatorów i strzelców radiotelegrafistów. Na uzbrojeniu znajdowało się 30 samolotów bojowych Pe-2 i 1 szkolno-bojowy UPe-2^[2].

Do końca wojny pułk nie osiągnął gotowości bojowej i w działaniach bojowych nie brał udziału^[3].

W lutym 1946 roku 3 Pułk Lotnictwa Bombowego został przeformowany w 7 Pułk Bombowców Nurkujących i przebazowany na lotnisko w Leźnicy Wielkiej koło Łęczycy^[a].

• dowódca pułku - ppłk Michał Bażanow
• zastępca dowódcy pułku do spraw polityczno-wychowawczych - ppłk Iwan Lebiediew
• szef sztabu - ppłk Abram Ajzensztatz

• Izydor Koliński: Lotnictwo Polski Ludowej 1944-1947. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07271-X.
• Izydor Koliński: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego (lotnictwo). Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek lotniczych. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. 9. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
• Czesław Krzemiński: Pułki Ludowego Lotnictwa Polskiego. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1981. ISBN 83-206-0196-7.