Fryderyk Scherfke
Fryderyk Eugeniusz Scherfke (niem. Friedrich Egon Scherfke, ur. 7 września 1909 w Poznaniu, zm. 15 września 1983 w Bad Soden am Taunus) – polski piłkarz niemieckiego pochodzenia występujący na pozycji napastnika, reprezentant Polski w latach 1932–1938, olimpijczyk. ŻyciorysUrodził się w niemieckiej rodzinie jako syn Gustawa Fryderyka i Albertyny z d. Krenz[1]. Jego brat Günther był zawodnikiem Warty Poznań. Miał syna, Michała. W okresie swej gry piłkarskiej wykazywał się bramkostrzelnością, przebojowością, siłą i szybkością. Wychowanek poznańskiej Warty, w której występował na pozycji środkowego napastnika oraz pomocnika. Mając 17 lat grał w pierwszej drużynie zielonych. Jako 20-letni zawodnik wywalczył w 1929 roku pierwsze w historii klubu mistrzostwo Polski oraz wicemistrzostwo w 1938 roku. Fryderyk Scherfke będąc zawodnikiem Warty, rozegrał 236 meczów ligowych, strzelając w nich 129 goli, dzięki czemu jest do dziś (lipiec 2012) najlepszym snajperem tego zespołu oraz zajmuje 11. miejsce na liście „Klub 100”. W trakcie igrzysk olimpijskich w 1936 r. doznał poważnej kontuzji w meczu z Wielką Brytanią w postaci złamania żeber, w związku z czym nie wystąpił w półfinałowym meczu, który drużyna Polski przegrała. Jako możliwą przyczynę porażki wskazywano nieobecność w meczu Scherfkego. Wkrótce potem napisał podręcznik dla młodych piłkarzy[2]. Podczas Mistrzostw Świata 1938 rozgrywanych we Francji wystąpił w pierwszym meczu mundialowym reprezentacji Polski. Było to spotkanie z reprezentacją Brazylii, w którym strzelił pierwszego w historii gola dla Polski w turnieju finałowym mistrzostw świata[2]. Strzał nastąpił z rzutu karnego, po faulu na Erneście Wilimowskim w 23. minucie spotkania. 25 września 1938 wystąpił po raz ostatni w karierze w reprezentacji Polski, w spotkaniu z Łotwą. Zagrał z opaską kapitana zespołu. Od lutego 1940 roku grał w nowym klubie niemieckim 1. FC Posen[3], w którym występował do października tego samego roku, kiedy to klub przekształcił się w Luftwaffen SV Posen[2]. Wiosną 1940 roku na kilka miesięcy został też kierownikiem zespołu 1. FC Posen i tymczasowym kierownikiem działu piłki nożnej w urzędzie ds. sportu[2]. W okresie reprezentowania barw tego klubu był również kapitanem drużyny Kraju Warty w Pucharze Regionów Niemieckich (Reichsbundpokal)[4]. W 1940 roku strzelił bramkę w przegranym 1:2 meczu przeciwko Śląskowi[2]. Latem 1941 r. wstąpił do nowo utworzonego Sportgemeinschaft SS Posen, choć jak większość zawodników nie był członkiem SS[5]. Wraz z rozwiązaniem SG w lutym 1942 r. zakończył karierę piłkarską w wieku 32 lat. W lutym 1940 roku został tymczasowym kierownikiem wydziału piłki nożnej w urzędzie ds. sportu nowej administracji niemieckiej. Według relacji jego kolegów z czasów gry w piłkę, wykorzystywał wszystkie swoje kontakty, aby chronić ich przed prześladowaniami nazistów. Udało mu się wyciągnąć z niewoli kolegów, z którymi grał w Warcie Poznań, Mariana Fontowicza[6], a także aresztowanego Bolesława Genderę. Scherfke pomagał głównie kolegom z drużyny i ich rodzinom, niektóre osoby udało mu się wykreślić z listy przeznaczonych do wywózki na roboty przymusowe, rodzinę mecenasa Bolesława Dembeckiego uchronił przed wysiedleniem do Generalnego Gubernatorstwa, a piłkarza i żołnierza podziemia Michała Fliegera dwukrotnie ostrzegł przed aresztowaniem. Z czasem stał się obiektem obserwacji Gestapo z powodu częstego interweniowania w sprawie zagrożonych Polaków[2]. W 1942 roku został wcielony do Wehrmachtu, służył na froncie wschodnim, a potem w Jugosławii[2]. W maju 1945 roku dostał się do brytyjskiej niewoli[2], z której został zwolniony 25 lipca 1945. Po wojnie na stałe osiadł w Senftenbergu w południowej Brandenburgii, a później w Berlinie Zachodnim[2], gdzie założył sklep meblowy[7]. Był aktywnym działaczem polonijnego towarzystwa Strzecha Polska w Senftenbergu. W latach 80. sprzedał sklep i osiadł w rejonie Frankfurtu nad Menem[2]. Mecze w reprezentacji
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Information related to Fryderyk Scherfke |