Wincenty Kostecki
Wincenty Ryszard Kostecki herbu Leszczyc (ur. 21 maja 1831[1] w Warce, zm. 25 lipca 1868 w Elsnerowie) – polski szlachcic, właściciel Elsnerowa w latach 1854–1868, dysponent i współwydawca dorobku pisarskiego Józefa Elsnera. ŻyciorysWincenty Kostecki urodził się w Warce, gdzie jego ojciec, Franciszek Kostecki był burmistrzem. Najprawdopodobniej skończył szkołę (co najmniej średnią) w Warszawie[2]. W 1852 roku pracował jako urzędnik skarbu w Warszawie[2]. W momencie, gdy żenił się z Ludwiką Nidecką (5 kwietnia 1853 roku), wnuczką Józefa Elsnera, pracował w warszawskim biurze Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Po ślubie porzucił jednak tę pracę i zamieszkał w Elsnerowie, jeszcze za życia wielkiego muzyka (Józef Elsner zmarł 18 kwietnia 1854 roku). Zostawszy spadkobiercą Elsnerowa zabrał się za gospodarowanie majątkiem. Będąc również spadkobiercą spuścizny rękopiśmienniczej Elsnera (dysponował również kilkoma listami Fryderyka Chopina), reprezentował rodzinę Elsnera w przedsięwzięciach mających na celu upamiętnienie muzyka i jego dzieła. Po śmierci Elsnera powstał w Warszawie komitet, który postawił sobie za cel zebranie funduszy na postawienie pomnika muzyka oraz wydanie jego dzieł. W skład komitetu weszli: Ignacy Feliks Dobrzyński, Kazimierz Lubomirski, Karol Kucz (redaktor Kurjera Warszawskiego) i Wincenty Kostecki. Komitet zorganizował 3 koncerty muzyki Elsnera (28 sierpnia, 30 sierpnia i 1 września 1854 roku w Kościele Ewangelickim w Warszawie). Zebrane fundusze zostały (po odtrąceniu kosztów[3]) wydane na budowę pomnika na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (autorem był Władysław Gumiński, uczeń Konstantego Hegla) oraz na wydanie najważniejszych dzieł Elsnera[3]. Wincenty Kostecki w 1861 roku był członkiem oddziału warszawskiego Towarzystwa Rolniczego[4]. Listy Wincentego Kosteckiego pisane przez niego w latach 1854–1864 zostały odnalezione w latach 60. XX wieku i wydane w 1996 roku przez wydawnictwo VEDA stworzone przez Barbarę Mączeńską i Krystynę Drzewiecką (autorką wstępu jest prof. Maria Nietyksza, a redaktorką jest Bronisława Dziedzic)[5] . Życie rodzinneWincenty Kostecki był synem Franciszka i Tekli z domu Modzelewskiej (1800 – przed 1854[6]). Miał siedmioro rodzeństwa, byli to:
Ożenił się w 1853 roku z Ludwiką Nidecką (1834–1901), wnuczką Józefa Elsnera, dziedziczką Elsnerowa, gdzie wspólnie gospodarowali do jego śmierci. Mieli ośmioro dzieci, były to:
Wdowa po Kosteckim Ludwika wyszła po jego śmierci powtórnie za mąż za Skokowskiego, którego brat namówił ją na sprzedaż Elsnerowa. Przeprowadziła się do Warszawy, gdzie kupiła kamienicę przy ul. Długiej 28. Rodzina Kosteckich mieszkała w tym domu do 1944 roku[9]. Przypisy
Bibliografia
Information related to Wincenty Kostecki |