Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

 

Choroba Blounta

Choroba Blounta (piszczel szpotawa, łac. morbus Blount) – choroba zaliczana do jałowych martwic kości lub do grupy dyschondroplazji. Polega na szpotawym ustawieniu piszczeli spowodowanym zaburzeniem wzrostu kłykcia przyśrodkowego bliższej nasady piszczeli.

Wyróżnia się typ dziecięcy i typ młodzieńczy choroby[1].

Chorobę opisał jako jeden z pierwszych Walter Putnam Blount w 1937 roku[2]. Przed nim chorobę opisał Philipp Erlacher[3].

Przypisy

  1. Tadeusz Szymon Gaździk, Tomasz Bielecki: Ortopedia i traumatologia. [T.] 2. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008, s. 577-578. ISBN 978-83-200-3896-5 (t. 2).
  2. Blount WP. Tibia vara: osteochondrosis deformans tibiae. Journal of Bone and Joint Surgery 19, 1-29 (1937)
  3. Erlacher-Blount syndrome w bazie Who Named It (ang.)

Information related to Choroba Blounta

Prefix: a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Portal di Ensiklopedia Dunia

Kembali kehalaman sebelumnya