Grand Prix-wegrace van Duitsland 1960

Grand Prix-wegrace van Duitsland 1960
Solitudering
Land	Bondsrepubliek Duitsland
Datum	23- en 24 juli 1960
Organisator	FIM/DMV
500 cc
Snelste ronde	John Surtees
Eerste	John Surtees
Tweede	Remo Venturi
Derde	Emilio Mendogni
250 cc
Snelste ronde	Gary Hocking
Eerste	Gary Hocking
Tweede	Carlo Ubbiali
Derde	Kenjiro Tanaka
Zijspan
Snelste ronde	Helmut Fath/ Alfred Wohlgemuth
Eerste	Helmut Fath/ Alfred Wohlgemuth
Tweede	Florian Camathias/ Gottfried Rüfenacht
Derde	Fritz Scheidegger/ Horst Burkhardt

De Grand Prix-wegrace van Duitsland 1960 was de vijfde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1960. De races werden verreden op 23- en 24 juli 1960 op de Solitudering, een stratencircuit in het westelijk deel van Stuttgart.

Hoewel alleen de 500cc-klasse, de 250cc-klasse en de zijspanklasse aan de start kwamen, werden de races over twee dagen verdeeld: de zijspannen op zaterdag en de solomotoren op zondag. Dat had ook te maken met het feit dat er een Formule 2-autorace werd gehouden, gewonnen door Wolfgang von Trips (Ferrari). Tijdens de trainingen kwam Bob Brown hard ten val met zijn 250cc-Honda RC 161. Hij raakte een hek en werd afgevoerd naar het ziekenhuis, waar hij overleed aan de gevolgen van een schedelbasisfractuur. De werelditel in de zijspanklasse was al eerder beslist, de wereldtitel in de 500cc-klasse werd in deze Grand Prix beslist. Kenjiro Tanaka scoorde de eerste podiumplaats voor Honda. De zijspanklasse sloot haar seizoen af.

Dankzij zijn vierde overwinning in vijf races was John Surtees nu zeker van de wereldtitel. MV Agusta won weer erg overtuigend, met Remo Venturi als tweede en Emilio Mendogni als derde.

Uitslag 500cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 John Surtees MV Agusta 1:22"32'1 8 2 Remo Venturi MV Agusta +18'7 6 3 Emilio Mendogni MV Agusta +1"35'1 4 4 Dickie Dale Norton +2"45'5 3 5 John Hempleman Norton +2"56'2 2 6 Rudolf Gläser Norton +3"29'9 1 7 Paddy Driver Norton +3"51'6 8 Hans-Günther Jäger BMW +4"01'0 9 Bert Schneider Norton +4"44'6 10 Jacques Insermini Norton +1 ronde 11 Alois Huber BMW +3 ronden 12 Jack Findlay Norton +1 ronde 13 Allen Krupa Norton +1 ronde 14 Raymond Bogaerdt Norton +1 ronde 15 Raymond Hanset Norton +1 ronde 16 Walter Scheimann Norton +1 ronde 17 Lothar John BMW +1 ronde 18 Fritz Meyer BMW +2 ronden 19 Karl Recktenwald Norton

Niet gefinisht Coureur Merk Oorzaak Andreas Klaus Norton Fritz Kläger Horex Hans-Siegfried Gläser Norton Heinz Kauert Matchless Klaus Hamelmann Münch Ladi Richter Norton Jean-Pierre Bayle Norton Gijs Oosterbaan Norton Martinus Van Son Norton Jim Redman Norton Tommy Robinson Norton Evert Carlsson BMW Niet gestart Coureur Merk Oorzaak Bob Brown (†) Norton Overleden

Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Tom Phillis Norton Blessure[1] Alan Shepherd Matchless John Hartle MV Agusta/Norton Mike Hailwood Norton Ralph Rensen Norton Fumio Ito BMW

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	John Surtees (wereldkampioen)	MV Agusta	32
2	Remo Venturi	MV Agusta	26
3	Bob Brown (†)	Norton	15
4	Mike Hailwood	Norton	9
	Emilio Mendogni	MV Agusta
6	John Hartle	MV Agusta/Norton	6
	Paddy Driver	Norton
	Dickie Dale	Norton
9	Tom Phillis	Norton	3
10	Ladi Richter	Norton	2
	Jim Redman	Norton
	John Hempleman	Norton

Gary Hocking profiteerde van een val van Carlo Ubbiali bij de start van de 250cc-race. Ubbiali kon wel verder en finishte zelfs binnen tien seconden achter Hocking. Daardoor werd de 250cc-klasse wel weer erg spannend: met beiden twee overwinningen en twee tweede plaatsen stonden Hocking en Ubbiali exact gelijk in de tussenstand. Kenjiro Tanaka reed de Honda RC 161 naar de derde plaats, het eerste podium voor Honda. Dickie Dale reed weer op de MZ RE 250, wat erop duidt dat Ernst Degner niet naar Duitsland was afgereisd omdat daar geen 125cc-race werd verreden.

Uitslag 250cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Gary Hocking MV Agusta 1:01"07'9 8 2 Carlo Ubbiali MV Agusta +9'5 6 3 Kenjiro Tanaka Honda +49'8 4 4 Dickie Dale MZ +50'9 3 5 Luigi Taveri MV Agusta +1"05'6 2 6 Kunimitsu Takahashi Honda +2"36'7 1

Niet gestart Coureur Merk Oorzaak Bob Brown (†) Honda Overleden Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Tom Phillis Honda Blessure[1] Tarquinio Provini Morini Blessure[2] Naomi Taniguchi Honda Blessure[3]

Onbekend[4] Coureur Merk Ernst Degner MZ Günter Beer Adler Mike Hailwood Ducati/Mondial Alberto Pagani Aermacchi Gilberto Milani Honda Moto Kitano Honda Yukio Satoh Honda John Hempleman MZ Jim Redman Honda

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Carlo Ubbiali	MV Agusta	28
	Gary Hocking	MV Agusta
3	Luigi Taveri	MV Agusta	10
4	Mike Hailwood	Ducati/Mondial	5
5	Tarquinio Provini	Morini	4
	Kenjiro Tanaka	Honda
7	Bob Brown (†)	Honda	3
	John Hempleman	MZ
	Dickie Dale	MZ
10	Moto Kitano	Honda	2
	Alberto Pagani	Aermacchi

Helmut Fath/Alfred Wohlgemuth waren al wereldkampioen, maar hadden een paar maal geprofiteerd van het feit dat Florian Camathias uitviel terwijl hij aan de leiding lag. Nu bleef Camathias' BMW heel, maar werd hij toch slechts tweede, overigens met Gottfried Rüfenacht, zijn vierde bakkenist in vijf wedstrijden. Fritz Scheidegger/Horst Burkhardt werden derde.

Uitslag zijspanklasse Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten 1 Helmut Fath Alfred Wohlgemuth BMW 47"40'8 8 2 Florian Camathias Gottfried Rüfenacht BMW +8'6 6 3 Fritz Scheidegger Horst Burkhardt BMW +52'1 4 4 Max Deubel Horst Höhler BMW 3 5 Otto Kölle Dieter Hess BMW 2 6 Alwin Ritter Emil Hörner BMW 1

Onbekend[4] Coureur Bakkenist Merk Edgar Strub Hilmar Cecco BMW Jo Rogliardo Marcel Godillot BMW Bill Boddice Graham Stokes Norton Charlie Freeman Billie Nelson Norton Jackie Beeton Eddie Bulgin BMW Les Wells William Cook Norton Pip Harris Ray Campbell BMW

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Ptn
1	Helmut Fath	Alfred Wohlgemuth	BMW	24 (38)
2	Fritz Scheidegger	Horst Burkhardt	BMW	16 (20)
3	Pip Harris	Ray Campbell	BMW	14
4	Florian Camathias	John Chisnell, Robert Fiston, Roland Föll en Gottfried Rüfenacht	BMW	12
5	Edgar Strub	Hilmar Cecco	BMW	9
6	Max Deubel	Horst Höhler	BMW	7
7	Charlie Freeman	Billie Nelson	Norton	4
8	Alwin Ritter	Edwin Blauth en Emil Hörner	BMW	4
9	Les Wells	William Cook	Norton	3
	Jackie Beeton	Eddie Bulgin	BMW