|
Ludzie bezdomni
Ten artykuł od 2011-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Ludzie bezdomni – powieść młodopolska autorstwa Stefana Żeromskiego, napisana w 1899 roku w Zakopanem, po raz pierwszy wydana w 1900 roku[1]. Opisuje życie i działalność społeczną młodego lekarza Tomasza Judyma oraz dzieje jego miłości do Joanny Podborskiej. Powieść osadzona jest w realiach końca XIX wieku i pokazuje idee pracy dla ludu oraz osobistego poświęcenia[1].  Pełny tekst: Ludzi bezdomnych w Wikiźródłach Okoliczności powstania utworuInspiracje Żeromski w Zakopanem poznał Tomasza Janiszewskiego, którego – według Jana Majdy – uczynił prototypem głównego bohatera powieści – Tomasza Judyma[2]. Pisarz bardzo dokładnie przygotowywał się do pisania utworu, który stanowi efekt pasji poznawczej i pozytywistycznych przekonań, że praca pisarska musi łączyć się z rzetelną, naukową nieomal penetracją społecznej rzeczywistości i własnych przekonań. Publikacja„Ludzie bezdomni” to piąta książka Stefana Żeromskiego, która ukazała się drukiem. Powieść składa się z dwóch tomów, z których pierwszy liczy dziesięć tytułowanych rozdziałów, a drugi – trzynaście. TreśćPisarz zainaugurował nią cykl powieści współczesnych, osadzonych w realiach życia polskiego schyłku XIX wieku, podporządkowany naczelnej idei – pracy społecznikowskiej. Podejmuje ją doktor Tomasz Judym, który samodzielnie i po latach wyrzeczeń zdobywa zawód lekarza, mający mu umożliwić niesienie pomocy innym ludziom, w szczególności jednak biednym i pokrzywdzonym[3]. Postacie
Odbiór i analizaKrytycy i czytelnicy uznali ją za wielkie wydarzenie o wymiarze społeczno-politycznym. Ludzie bezdomni przynieśli Żeromskiemu pozycję „duchowego wodza pokolenia”. Powieść odczytano jako dzieło o problemach społeczno-moralnych epoki, jako protest przeciwko rozwarstwieniu i niedoli najbiedniejszych warstw narodu. Przez niektórych uważany również jako manifest ideowy, głoszący walkę z oportunizmem i egoizmem społecznym.[4] Żeromski dzięki tej powieści stał się autorytetem moralnym dla jemu współczesnych (nie tylko w Polsce – Ludzi bezdomnych wydano w 14 językach)[1]. Wywarł bezpośredni wpływ na sposób myślenia i życia młodych ludzi z początków XX wieku. W Polsce książkę dodano do listy lektur szkolnych (dla szkół ponadpostawowych kończących się maturą, później - liceów profilowanych, szkół ponadgimnazjalnych) w 1999 r.;[5][6][7] ta lista lektur obowiązywała do roku 2017[8]. Adaptacje20 października 1975[9] miał premierę film obyczajowy o tytule Doktor Judym na podstawie powieści. W rolę Tomasza wcielił się Jan Englert, a Joannę zagrała Anna Nehrebecka[9]. Reżyserem był Włodzimierz Haupe[9]. Przypisy
Linki zewnętrzneInformation related to Ludzie bezdomni |
||||||||||||||
