Daniel Ostrowski

Daniel Ostrowski

Biskup tytularny Bethsaidy
Data urodzenia	25 lipca 1762
Data śmierci	30 sierpnia 1831
Biskup pomocniczy warszawski
Okres sprawowania	1818–1831
Biskup pomocniczy gnieźnieński
Okres sprawowania	1816–1818
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	1790
Nominacja biskupia	18 grudnia 1815
Sakra biskupia	30 czerwca 1816

Daniel Eliasz Ostrowski herbu Korab (ur. 25 lipca 1762, zm. 30 sierpnia 1831^[1]) – polski biskup rzymskokatolicki, biskup pomocniczy gnieźnieński w latach 1816–1818, biskup pomocniczy warszawski (sufragan łowicki)^[2] w latach 1818–1831, sufragan łowicki, scholastyk gnieźnieński, archidiakon kurzelowski, proboszcz w Chełmnie, kanonik gnieźnieńskiej kapituły katedralnej od 1797 roku^[3].

Studia odbył w Rzymie i tam w 1790 przyjął święcenia kapłańskie. Następnie był rektorem tamtejszego kolegium i kościoła polskiego. Sprawował funkcję proboszcza w Chełmie koło Radomia. Był też archidiakonem kurzelowskim, kanonikiem gnieźnieńskim. W 1816 został dziekanem kapituły łowickiej.

18 grudnia 1815 papież Pius VII mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji gnieźnieńskiej ze stolicą tytularną Bethsaida. W 1818 został przeniesiony do archidiecezji warszawskiej. Nie rezydował w Warszawie, a w Chełmie. Był też proboszczem w Skierniewicach i Makowie.

• Nitecki P., Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999, Warszawa 2000.

• Daniel Ostrowski [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-12-26]  (ang.).