Piotr z rodu Łabędziów (zm. 20 sierpnia 1198) – biskup poznański i arcybiskup gnieźnieński. Niekiedy jest utożsamiany ze swoim poprzednikiem błogosławionym Bogumiłem (jako Bogumił-Piotr)[1], jednak nowsze opracowania rozróżniają te dwie osoby.
Pochodził najprawdopodobniej z możnego rodu Łabędziów. O jego życiu przed konsekracją nie wiadomo nic pewnego, musiał jednak zdobyć solidne wykształcenie (być może za granicą). Prawdopodobnie był cystersem, opatem założonego w 1185 klasztoru w Koprzywnicy i w 1186 został biskupem poznańskim, a kilka lat później arcybiskupem gnieźnieńskim[2].
