Dominik Sienieński

Dominik Sienieński

Biskup
Data i miejsce urodzenia	1668[a] Wilno
Data śmierci	1743
Biskup pomocniczy gnieźnieński
Okres sprawowania	1728–1743
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Nominacja biskupia	15 listopada 1728
Sakra biskupia	?

Dominik Sienieński herbu Dębno (ur. w 1668^[a] w Wilnie, zm. 1743) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy gnieźnieński, dziekan gnieźnieński, kanonik kilku kapituł, oficjał gdański, prezydent Trybunału Głównego Koronnego.

Syn Aleksandra Sienieńskiego i Eufrozyny zd. Połubińskiej.

W latach 1718 i 1721 prezydent Trybunału Głównego Koronnego.

Był kanonikiem tarnowskim (od końca XVII w.), krakowskim (od 1723) i warmińskim. Zajmował urzędy dziekana gnieźnieńskiego (1719), a następnie oficjała gdańskiego i pomorskiego oraz plebana gdańskiego (1720-1738). W 1724 był członkiem komisji sądu asesorskiego w Warszawie ds. przeprowadzenia śledztwa w sprawie tumultu toruńskiego.

15 listopada 1728 papież Benedykt XIII prekonizował go biskupem pomocniczym gnieźnieńskim oraz biskupem in partibus infidelium maroneńskim. Brak informacji kiedy i od kogo przyjął sakrę biskupią.

• Dominik Sienieński [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2022-02-02]  (ang.).
• Bishop Dominico Sienieński. GCatholic. [dostęp 2022-02-02]. (ang.).
• Ludwik Łe̜towski: Katalog biskupów, prałatów i kanoników krakowskich. Kraków: Drukarnia C.K. Uniwersytetu Jagiellońskiego, 1853, s. 38.
• Tomasz Rembalski: Dokumenty Oksywia, Obłuża i Pogórza 1212-1771. Gdynia: Muzeum Miasta Gdyni, 2012, s. 47. ISBN 978-83-934781-4-9.