Władysław Oporowski
Władysław z Oporowa herbu Sulima (ur. ok. 1395 w Oporowie , zm. 11 marca 1453 w Oporowie) – arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski w latach 1449-1453, biskup kujawski 1434-1449, podkanclerzy koronny .
Życiorys
Był drugim synem wojewody łęczyckiego Mikołaja z Oporowa herbu Sulima . Uzyskał wykształcenie uniwersyteckie (w Padwie) i tytuł naukowy doktora dekretów. Profesor na
wydziale prawa i rektor Uniwersytetu Krakowskiego (1426). Pracował w kancelarii królewskiej Władysława II Jagiełły , z czasem uzyskując urząd podkanclerzego Królestwa Polskiego (1429-1434). Był jednym z najważniejszych współpracowników króla w polityce zagranicznej. Wraz z Mikołajem Kiczką , uczestniczył w 1422 w procesie rzymskim toczącym się pomiędzy Polską a Zakonem krzyżackimi . Był obecny przy wystawieniu przez Władysława II Jagiełłę przywileju jedlneńskiego w 1430 roku [1] . 31 grudnia 1435 roku podpisał akt pokoju w Brześciu Kujawskim [2] .
Był uczestnikiem konfederacji Zbigniewa Oleśnickiego w 1438 roku[3] .
Piastował różne beneficja i urzędy kościelne, z których najważniejsze to: biskupstwo włocławskie (1434-1449) i arcybiskupstwo gnieźnieńskie (1449-1453). Jako arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski stał przez 4 lata na czele kościoła polskiego. Był fundatorem gotyckiego zamku w Oporowie koło Kutna , gdzie zmarł 11 marca 1453[4]
Przypisy
↑ Franciszek Piekosiński, Wiece, sejmiki, sejmy i przywileje ziemskie w Polsce wieków średnich, Kraków 1900, s. 43.
↑ Codex diplomaticus Regni Poloniae et Magni Ducatus Lituaniae, wydał Maciej Dodgiel, t. 4, Wilno 1764, s. 133.
↑ Codex epistolaris saeculi decimi quinti. T. 2, 1382-1445, Kraków 1891, s. 366.
↑ Bernadeta Kruszyk, Władysław Oporowski , Poczet Arcybiskupów Gnieźnieńskich, Archidiecezja Gnieźnieńska
Bibliografia
J. Fijałek, Polonia apud Italos scholastica saeculum XV , Kraków 1900, s. 54-57.
A. Gąsiorowski , Oporowski Władysław (właściwie Władysław z Oporowa) h. Sulima (zm. 1453), podkanclerzy koronny, biskup włocławski, potem arcybiskup gnieźnieński i prymas , Polski Słownik Biograficzny , t. XXIV, Wrocław 1979, s. 142-144.
J. Korytkowski , Arcybiskupi gnieźnieńscy, prymasowie i metropolici polscy od roku 1000 aż do roku 1821 , t. I-V, Poznań 1888-1892.
M. Kosman, Poczet prymasów Polski , Warszawa 1997, s. 85-88.
P. Nitecki , Biskupi Kościoła w Polsce. Słownik biograficzny , Warszawa 1992, s. 155.
K. R. Prokop, Arcybiskupi gnieźnieńscy w tysiącleciu , Kraków 2000, s. 130-133.
Zofia Wilk-Woś, Władysław z Oporowa (ok. 1395-1453), podkanclerzy królewski, biskup włocławski i arcybiskup gnieźnieński , „Studia Claramontana”, t. 21, 2003, s. 174-449.
Linki zewnętrzne
Biskupi diecezjalni kujawsko-pomorscy
Biskupi diecezjalni kujawsko-kaliscy
Biskupi diecezjalni włocławscy
Biskupi pomocniczy
Biskupi diecezjalni
Biskupi pomocniczy
Coat of Arms of Polish-Lithuanian Commonwealth
Akademia Krakowska / Uniwersytet Krakowski (1400–1499)
Akademia Krakowska / Uniwersytet Krakowski (1500–1599)
Akademia Krakowska / Uniwersytet Krakowski (1600–1699)
AkademiaKrakowska / Uniwersytet Krakowski (1700–1777)
Szkoła Główna Koronna (1777–1795)
Szkoła Główna Krakowska (1795–1805)
Lata 1805–1817[A] [B]
Uniwersytet Jagielloński (1817–1899)
Uniwersytet Jagielloński (od 1900)
↑ a b c d e f g h i j k l Pełniący funkcję rektora w zastępstwie.
↑ Od 1805 do 1809 Uniwersytet połączony z Uniwersytetem Lwowskim i zgermanizowany, 1809 repolonizacja po włączeniu Krakowa do Księstwa Warszawskiego .
↑ W latach 1853–1860 rektorów nie wybierano, Uniwersytetem kierował mianowany przez rząd kurator.
↑ Sprawował obowiązki rektora Tajnego Uniwersytetu.