Irena Hrehorowicz, właśc. Irena Sawka-Topczewska^[1] (ur. 27 grudnia 1930 w Wilnie, zm. 9 marca 1980 w Krakowie) – polska aktorka teatralna i filmowa^[2].

Była córką oficera Wojska Polskiego, Włodzimierza Sawki oraz Janiny Hrehorowicz. Studiowała w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie, którą ukończyła w 1952 roku. W latach 1952–1954 należała do ze­społu Teatru Dramatycznych we Wrocławiu. Następnie powró­ciła do Krakowa i w sezonie 1954/1955 występowała w Teatrze Satyryków, a w latach 1955–1959 należała do zespołu Teatru im. Juliusza Słowackiego. W latach 1959–1961 występowała w Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie. W sezonie 1964/1965 grała w krakowskim Teatrze Groteska, w latach 1965–1967 ponownie w Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie, a od 1967 do 1970 w Teatrze im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie^[3][2]. W następnych latach nie była związana na stałe z żadną sceną, występowała gościnnie w teatrach krakowskich. Grała m.in.: Olę (Chirurg), Vicenzę (Bieg do Fragala), Jamrozkę (Odwiedziny}, Kasię (Wesele), Annę (Dwa teatry), Anastazję (Zbrodnia i kara), Wasylisę (Na dnie), Belinę (Cho­ry z urojenia).

Rozpoznawalność zyskała dzięki charakterystycznym rolom drugoplanowym w serialach telewizyjnych Daleko od szosy oraz Noce i dnie.

• 1952: Apelacja Villona jako Yvette
• 1952: Panna mężatka jako Cecylia
• 1953: Tania jako gospodyni schroniska
• 1953: Znaki wolności jako Angelika
• 1955: Odwiedziny jako Jamrozka
• 1956: Kordian jako czarownica; mieszczka
• 1956: Wesele jako Kasia
• 1957: Dwa teatry jako Anna
• 1957: Wyzwolenie jako Erynia
• 1958: Wizyta starszej pani jako Koby
• 1958: Zbrodnia i kara jako Anastazja
• 1959: Lis i winogrona jako Melita
• 1959: Mąż Fołtasiówny jako pokojówka
• 1960: Pamiętnik Anny Frank jako pani van Daan
• 1960: Lilla Weneda jako Gwinona
• 1960: Rewizor jako Maria Antonowna
• 1960: Wesele jako Chochoł
• 1965: Opera za trzy grosze jako Duża
• 1967: Kłamczucha jako Julia Villier
• 1967: Na dnie jako Wasilisa Karpowna
• 1968: Krosienka jako pani Rubasiewiczowa
• 1968: Odwety jako Lemańska^[4].

• 1962: Człowiek, który zaślubił niemowę
• 1963: Na łaskawym chlebie jako Masza
• 1970: Pierwszy interesant
• 1970: Cudzoziemka jako Sabina
• 1972: Wesele jako Czepcowa
• 1972: Fatalna kobieta jako Lucia Coletti
• 1972: Kaukaskie kredowe koło^[4].

• 1979 – Do krwi ostatniej (serial)
• 1978 – Ślad na ziemi jako gospodyni Marczaka
• 1978 – Do krwi ostatniej...
• 1977 – Noce i dnie (serial telewizyjny)
• 1976 – Daleko od szosy jako matka Leszka
• 1975 – Noce i dnie
• 1975 – Moja wojna, moja miłość
• 1975 – Dyrektorzy
• 1972 – Trzeba zabić tę miłość jako salowa
• 1963 – Skąpani w ogniu jako osadniczka zajmująca dom Hajduków^[2][5][6].
• 1971- Nie lubię poniedziałku jako pracownica biura matrymonialnego

• Irena Hrehorowicz na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”