Irena Rzeplińska
Irena Maria Rzeplińska (ur. 30 września 1949 w Warszawie[1]) – polska prawniczka, profesor nauk prawnych, nauczyciel akademicki. ŻyciorysW 1971 ukończyła studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego[1][2]. W 1974 zdała egzamin sędziowski i w latach 1974–1975 pracowała jako asesor w Sądzie Powiatowym w Garwolinie[1]. W latach 70. i 80. należała do PZPR[3]. W 1975 rozpoczęła studia doktoranckie w Instytucie Nauk Prawnych PAN, tam w 1982 uzyskała stopień doktora na podstawie pracy Recydywiści poddani nadzorowi ochronnemu i podjęła pracę jako adiunkt[1]. W 1998 habilitowała się w zakresie nauk prawnych (w specjalności kryminologia) w oparciu o rozprawę zatytułowaną Konfiskata mienia. Studium z historii polityki kryminalnej[4], następnie była zatrudniona jako docent (od 1998[1]) i profesor nadzwyczajny INP PAN, objęła w nim także stanowisko zastępcy dyrektora instytutu. W 2016 otrzymała tytuł profesora nauk prawnych[4]. Była związana z Wydziałem Prawa i Administracji UW. W 2000 objęła stanowisko profesora nadzwyczajnego w Instytucie Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji[1][4]. Zaangażowana również w działalność na rzecz praw człowieka. Była założycielką i od 1992 opiekunem programu pomocy prawnej dla uchodźców i migrantów prowadzonego przez Helsińską Fundację Praw Człowieka[1][5]. Została wybrana na członka Komitetu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk kadencji 2020–2023[6]. W 2020 weszła w skład prezydium tego komitetu[7]. Życie prywatneOd 1971 zamężna z prawnikiem Andrzejem Rzeplińskim, z którym ma dwie córki: Różę i Maję[1][2]. OdznaczeniaOdznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2014)[8] oraz Brązowym Krzyżem Zasługi (2001)[9]. Przypisy
Kontrola autorytatywna (osoba): Identyfikatory zewnętrzne:
Information related to Irena Rzeplińska |