Nowe Miasto (Warszawa)
Nowe Miasto, dawniej miasto Nowa Warszawa[1] – osiedle i obszar MSI[2] w dzielnicy Śródmieście w Warszawie. Miasto Nowa Warszawa zostało założone na początku XV w. na północ od Starej Warszawy. Zostało włączone do zespołu miejskiego Warszawy w 1791. HistoriaW XIV wieku ograniczona murami obronnymi Warszawa stała się za ciasna dla wszystkich pragnących się w niej osiedlić. W 1408 książę mazowiecki Janusz I Starszy nadał przywilej Nowej Warszawie wyłączający ją spod jurysdykcji wójta Starej Warszawy[3]. Tym samym uzyskała ona lokację miejską[4]. W 1409 książę Janusz i jego żona Danuta Anna ufundowali kościół Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny jako parafialny[5]. W 1414 Nowa Warszawa uzyskała własny samorząd[6]. Sąsiadujące ze Starą Warszawą miasto było odrębnym administracyjnie i prawnie podmiotem, z rynkiem, ratuszem oraz kościołem parafialnym[7]. Nie posiadało jednak murów obronnych[7]. Podobnie jak Stara Warszawa, Nowa Warszawa powstała na prawie chełmińskim[5]. Jej herb przedstawiał kobietę ze wspiętym na tylne nogi jednorożcem[8]. W 1527, rok po włączeniu Księstwa Mazowieckiego z Warszawą do Korony Królestwa Polskiego, Zygmunt I Stary potwierdził dawny przywilej książąt mazowieckich de non tolerandis Judaeis zakazujący Żydom zamieszkiwanie w Starej i Nowej Warszawie[9]. Zabudowa miasta została w większości zniszczona w czasie potopu szwedzkiego[10]. Nowa Warszawa została włączona do zespołu miejskiego Warszawy w 1791[6]. Większość zabudowy Nowego Miasta została zniszczona podczas II wojny światowej. Odbudowę Nowego Miasta wraz z rynkiem zakończono 1 września 1956[11]. Ważniejsze obiekty
Obiekty nieistniejącePrzypisy
Linki zewnętrzne |