Placówka Straży Granicznej I linii „Glinica”
Placówka Straży Granicznej I linii „Glinica” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej w okresie międzywojennym. GenezaNa wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[3]. Placówka Straży Celnej „Glinica” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Lubliniec” z Inspektoratu SC „Tarnowskie Góry”[4]. Osobny artykuł:Formowanie i zmiany organizacyjneRozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[5]. Rozkazem nr 4 z 30 kwietnia 1928 roku w sprawie organizacji Śląskiego Inspektoratu Okręgowego dowódca Straży Granicznej gen. bryg. Stefan Pasławski określił strukturę organizacyjną komisariatu SG „Lubecko”. Placówka Straży Granicznej I linii „Glinica” znalazła się w jego strukturze[6]. Służba granicznaNa terenie placówki działało przejście graniczne Glinica – Teichwalde przy kamieniu granicznym nr 055, przejście gospodarcze Pietruchowie – Teichwalde, pomiędzy kamieniem granicznym nr 62 – 63, przejście gospodarcze Pietruchowie – Grenzingen (Dzielna), przy kamieniu granicznym nr 65[7].
Kierownicy/dowódcy placówki
Przypisy
Bibliografia
|