Wybory do Sejmu Śląskiego w 1922 roku

Wybory do Sejmu Śląskiego w 1922 roku – pierwsze wybory do Sejmu Śląskiego w Województwie Śląskim zarządzone dekretem Naczelnika Państwa^[1] z 29 lipca 1922 r. i przeprowadzone 24 września 1922 r. na podstawie rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych^[2] w związku ze Statutem Organicznym Województwa Śląskiego.

Ordynacja wyborcza

Wybory do Sejmu Śląskiego I kadencji przeprowadzono zgodnie z ordynacją wyborczą do Sejmu Ustawodawczego w brzmieniu obowiązującym przy wyborach do Sejmu Śląskiego.

Okręgi wyborcze

Dla przeprowadzenia wyborów obszar Województwa Śląskiego podzielono na trzy okręgi wyborcze, w których wybierano 48 posłów.

Numer	Siedziba Głównej Komisji Wyborczej	Powiaty	Posłów
1	Cieszyn	cieszyński, m. Bielsko i powiat bielski, pszczyński, rybnicki	18
2	Katowice	m. Katowice i powiat katowicki, Ruda	15
3	Królewska Huta	m. Królewska Huta, świętochłowicki, tarnogórski, lubliniecki	15

Głosowanie

Głosowanie odbywało się za pomocą kart do głosowania zawierających jedynie numer listy kandydatów, na którą wyborca oddawał głos. Wybory trwały od godziny 8 do 20 bez przerwy.

Wyniki

Osobny artykuł: Posłowie na Sejm Śląski I kadencji.

Wybory wygrał Blok Narodowy (partie ChZJN) zdobywając około 1/3 głosów, około 129 tys. głosów. PPS zdobyła 17% (65 tys. głosów), NPR 14%. Partie niemieckie (oprócz socjalistów) zdobyły około 22% głosów, komuniści uzyskali 9 tys. głosów.

W Sejmie Śląskim w wyniku tych wyborów zasiadło 48 posłów w tym 18 z Bloku Narodowego, 8 z PPS, 7 z NPR, z niemieckiej Katolische Volkspartei 5, z Deutsche Partei 7, 2 socjalistów niemieckich i 1 poseł PSL „Piast”^[3].

Przypisy

↑ (Dz.U. z 1922 r. nr 59, poz. 529).
↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 29 lipca 1922 r. w przedmiocie tekstu dekretu o ordynacji wyborczej do Sejmu Ustawodawczego w brzmieniu obowiązującem przy wyborach do Sejmu Śląskiego (Dz.U. z 1922 r. nr 59, poz. 528).
↑ Janusz Żarnowski: Wybory parlamentarne i tragedia grudniowa 1922 r.. W: Historia Polski. Warszawa: PWN, 1984, s. 160. ISBN 83-01-03867-5.

[1] (Dz.U. z 1922 r. nr 59, poz. 529).

[2] Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 29 lipca 1922 r. w przedmiocie tekstu dekretu o ordynacji wyborczej do Sejmu Ustawodawczego w brzmieniu obowiązującem przy wyborach do Sejmu Śląskiego (Dz.U. z 1922 r. nr 59, poz. 528).

[3] Janusz Żarnowski: Wybory parlamentarne i tragedia grudniowa 1922 r.. W: Historia Polski. Warszawa: PWN, 1984, s. 160. ISBN 83-01-03867-5.

[4] W latach 1922–1933 i w 1989 wyborów dokonywało Zgromadzenie Narodowe, w 1947 dokonał Sejm Ustawodawczy.

[1]

[2]

[3]